Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ten słonecznik, co w polu stoi , kręci głowa na wschodnia stronę ,        jego płatki w poświacie słońca w nieba stronę są obrócone .                              Te dmuchawce , co wiatr rozsiewa, wpierw przybrane żółcieni blaskiem , płyną z wiatrem po ścieżce  nieba  poruszone drobniutkim piaskiem.            Te rumianki w łące ukryte,  poruszają główka maleńka , koja ból i smutków rozterki , przyciągają zapachu mgiełka .                                    I ten dąb po środku ogrodu , który prężnie rozkłada ramiona , dając cień i  i wprawia w zadumę, wszystko to co czas nie pokona. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...