Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wielka Krokiew

andrew
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

andrew

andrew

Opublikowano
Opublikowano

piękne śliczne góry 

przykryte białym płaszczem 

mienią się w słońcu 

kryształki lodu dają refleksy 

pełne kolorów tęczy

 

w środku od podstawy 

przebiega czarna czeluść 

jakby wdarł się potężny intruz 

podchodząc bliżej 

dostrzegamy Wielką Krokiew 

jest jak rana w tym

pięknym krajobrazie 

ale zagojona nie krwawi

 

czynimy ziemię 

sobie poddaną i tutaj widać 

że człowiek zadbał 

aby dużo nie cierpiała 

 

wokół jest cudownie pięknie 

a sama skocznia robi w zimowej

 scenerii niesamowite wrażenie 

sięga nieba

 

2.2023 andrew

2
kwintesencja

kwintesencja

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Cały tekst bardzo harmonijny, poetycki opis natury mnie zachwycił, ale to właśnie ten fragment zatrzymał mnie na dłużej, z niewesołą refleksją w domyśle – wiele terenów nie miało tyle szczęścia do ludzkiej łaskawości...

pozdrawiam serdecznie :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tetu
      Niemoc

      Przez tetu · Opublikowano

      Każdego z nas dopada jakaś niemoc, a tej twórczej chyba doświadczył każdy poeta. I choć to dołujące uczucie z pewnością minie. Trzeba cierpliwości. Natchnienie pojawia się często w ułamku sekundy, wystarczy maleńka iskierka.  Papier zaczeka, jest cierpliwszy od człowieka. Pozdrawiam.
    • tetu
      Zegar

      Przez tetu · Opublikowano

      Ach ta zmiana czasu:) Doskonale ją osadziłaś w pierwszej cząstce, w dodatku w parze z Vivaldim. Cóż chcieć więcej...  Całość świetna, niezwykle klimatyczna, nie mówiąc o puencie, która w ujmujący, subtelny sposób oddaje upływ czasu. Bardzo mi się podoba takie obrazowanie. Piękny wiersz. Pozdrawiam. 
    • tetu
      oczy

      Przez tetu · Opublikowano

      @Nata_Kruk @Leszczym @Berenika97 pięknie Wam dziękuję za komentarze. Wasze słowa i interpretacje są bezcenne.   @Nata_Kruk @Berenika97 dziewczyny  trafiłyście w punkt z komentarzem.    @piąteprzezdziesiąte @iwonaroma @huzarc dziękuję za obecność i uznanie wierszydła. Pozdrawiam. 
    • andrew
      Niemoc

      Przez andrew · Opublikowano

      @Berenika97 ... nie każdy brak słów ...   milczenie  wplata się w myśli  chciałoby powiedzieć … skąd wziąść śmiałość  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia     
    • Toyer
      Zgoda na zdradę

      Przez Toyer · Opublikowano

      Pogodziłem się z samotnością przez pewien czas się gniewała gdy uprawiałem miłość z miłością ona na mnie z tęsknota czekała przepraszam wybacz już wracam wzięła mnie czule w ramiona staliśmy tak we dwoje od końca w milczeniu godząc się bez słowa ona najwierniejsza z wiernych zawsze każdą miłość wybacza moja przyjaciółka wróg zakochanych gdy uczucie umiera do niej powracam i znowu jest nam dobrze razem chociaż czegoś ciągle brakuje kiedy z nią jestem o innej marzę gdy innej nie ma ją akceptuję lecz kiedyś znowu samotność zdradzę

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...