Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kiedy się w ciebie zaplączę

Trzygracje_
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Trzygracje_

Trzygracje_

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Kiedy się w ciebie zaplączę
Od stóp twych do szczytu włosów
To nie odplątuj mnie, zostaw
Na pastwę naszego losu

 

Kiedy się przejrzę w źrenicach
I zgubię w błękicie serce
To z każdym twoim mrugnięciem
Bić będzie szybciej i więcej

 

I jeśli kiedyś się zdarzy
Że nas oplecie traw zieleń
To w zbłądzeniu w rąk gęstwinie
Odnajdziemy samych siebie

 

A kiedy w długiej rozłące
W pamięci moją twarz schowasz
Zrozumiesz kiedy się przyśnię
Że trwać możemy bez słowa

 

Więc milczmy, cisza wystarczy
Choć czasem otulaj śpiewem
Niech głos twój płynie przeze mnie
Ile piosenek przed nami?
Nie wiem

12
Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

Bardzo sympatyczny tekst, choć zaiste nierówny w kilku miejscach, przez co trochę źle się czyta.

"To w zbłądzeniu w rąk gęstwinie" - to bym wyrównał.

Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

dwie pierwsze strofy cudne - dalej gorzej

 

jakaś moja propozycja do przemyślenia - może pokombinujesz lepiej

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

rozumiem że zabieg z powtarzającym się kiedy w czterech strofach celowy, lecz drugie kiedy w czwartej strofie wrzeszczy - a może zostawić tylko jedno kiedy na początku i resztę zastąpić czym innym???

 

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wierszyki
      Romans

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Tydzień nam dano, tydzień rozmowy. Zwykłe śniadania. O co gra się toczy? Między słowami ruchome piaski. Słabość tak łatwo wydobyć obcym. Jakiś tam żarcik — poczucie sprawstwa. Szacunek za lat czterdzieści — banknocik. Emerytura rzecz pewna i ważna. Niewypłacalność jak zator proroczy Za elegancki wystrój kołnierza. Za ogolenie się — niech ma — dla żony. Objęcia, gdy się samemu iść nie da. Czasem zwyczajny po prostu dotyk.          
    • Annna2
      W stronę poezji

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski  Widziałam "Natchnienie" Żmurki". Z nim śmierć niestraszna. A wiersz jak elegia, ale przecież nie skarga. Nie boję się śmierci.   Rozłóż w radosnej dziękczynnej pozie Daj się nacieszyć i jeszcze pożyć Nad Twoją chwałą rozpostrzeć zorzę.   Łał! Wzniosły i poetycki bardzo. Taki Twój Robert.
    • Annna2
      Pan Cogito

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Jest tyle miejsc zdobytych, widzianych. Italia, Hellada, czy "Martwa natura z wędzidłem". "Wysoko w górze- on", już nie wiem czy to zdumienie, zdziwienie- ono przecież też istnieje. Herbertowskie wołanie ze wzgórza Filopapposa- "on'! Widać, co, kogo, gdzie. A może to tylko błysk uporządkowania, tam leżą estetyk wszelkie doznania. Terborch- nie Vermeer i Rembrandt, dlaczego tylko jeden obraz? Albo tawerny, bezimiennie bliźniacze. Jestem tam, gdzie chciałam być, toast haustem powietrza. Za życie i radość spotkania chociaż ono nigdy nie mogło się zdarzyć.
    • Robert Witold Gorzkowski
      Las wita nas

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @andrew wiem o czy piszesz. Mieszkam w lesie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Robert Witold Gorzkowski
      spektakl

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz nie wiem dlaczego jak czytałem twój wierz w głowie zalęgła mi się piosenka Lady Punk marchewkowe pole. Jest w tym wierszu coś takiego że chciałoby się go śpiewać. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...