Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wyszedłem z domku na ludzkiej nóżce.

Rozpostarłem ramiona wzdłuż życia, czując

poroztopową młodość.

Przeszłość przyciemniała, przyszłość stała

się fikcją, a oczy świat(ł)em.

Szłaś po drugiej stronie, prowadząc

swój smutek i brak

moich wątpliwości.

 

Twoje braki podążały orlego.

 

Opadły mi powieki. Lecz bez wstydu,

bez winy i bez ciała.

 

Zobaczyłem domek, cały ludzki.

 

Opublikowano

@Gracjan Jeśli mogę coś zaproponować, to przede wszystkim inną czcionkę.

Ciekawy wiersz, ale mam ale...

Np: poroztopowa młodość, cóż to do diaska znaczy? Może chodzi o przedpotopową? Nie wiem, nie znam się, nigdy nie byłam poroztopowo młoda...

Np: podążały orlego, czyli wzniośle? 

Pieewszy raz czytam taki skrót myślowy, podoba mi się" tylko muszę wiedzieć, co znaczy.

 

W człowiekowym domku

mieszka inny człowiek

obserwuje ludzi

nie zamyka powiek

uszy mu uszami wychodzą na świat

W człowiekowym domku

mieszka mały skrzat

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Opublikowano

Dzięki, Ais.

 

Nie lubię tłumaczyć tekstów, ale zrobię wyjątek.

 

Poroztopowa młodość... Czasem się mówi, że ktoś jest soplem lodu lub wieje od niego chłodem. Chodziło mi o to, że czasem tak się zdarza, iż człowiek, po chłodnych latach, przeżywa drugą młodość.

A "Twoje braki podążały orlego" miało być opozycją dla gęsiego, czyli takiego zwyczajnego, szarego. Poza tym czasem się mówi o kobiecie "szara gęś". I tak, jest to wielki skrót myślowy...

 

Pozdrawiam.

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Andrzej_Wojnowski Może właśnie tak pozytywny odbiór. Dlatego, że pisane z serca, z autentyczności. Zdrowych i spokojnych Świąt Bożego Narodzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Już pierwsza gwiazda wzeszła – zimna i szklana, Jak oko Boga, co patrzy z nicości na pana. Śnieg otulił ten dworek całunem milczenia, Zgasły dawne hałasy, zgasły uniesienia. Stół stoi biały, wielki – jak lodowa kra, A na nim drży płomykiem samotna łza. Obrus lśni krochmalem, sztywny jak sumienie, Pod nim siano nie pachnie – lecz kłuje jak ciernie. Jest talerz dodatkowy... dla wędrowca, mówią? Lecz dzisiaj cienie zmarłych w nim usta swe lubią Zanurzać bezszelestnie. Nikt nie puka w drzwi. Tylko wiatr w kominie swą kolędę brzmi. Biorę w dłoń ten opłatek, kruchy chleb anioła, Lecz komu go połamać? Gdy pustka dookoła! Wyciągam rękę w przestrzeń – dłoń w powietrzu wiśnie, I czuję, jak ten mróz mi serce w kleszcze ściśnie. „Wesołych...” – szepczą usta do ściany, do cienia, I kruszy się ten chleb w pył... w proch zapomnienia. Choinka w kącie stoi, strojna jak na bal, Lecz bombki w niej odbijają tylko wielki żal. Patrzę w nie jak w zwierciadła – widzę twarz starca, Co przegrał życie swoje w te karty u szulera, u marca. Gdzie gwar dziecięcy? Gdzie matki krzątanie? Jest tylko „Bóg się rodzi” – i moje konanie. O, Panie, co tej nocy zstępujesz na ziemię, Czemuś mi włożył na barki to samotne brzmię? W stajence było zimno, lecz byli pasterze, A ja tu, w ciepłej izbie, w swą pustkę nie wierzę. Więc siedzę i czekam, aż świeca dopali, Aż noc mnie tym czarnym płaszczem, jak kir, przywali.
    • @KOBIETA gdyby nie kobiety, nie byłoby świata:)
    • @violetta zobacz Violetta …jednak my dziewczynki ;) o wiele więcej i szybciej rozumiemy:)  Spokojnych Świąt dla Was

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ️  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...