Klub niedoszłych filozofów (3)

[Marcin Sztelak]

W menu zupa ze skór

pomarańczy gotowanych na nagich

czaszkach tak zwanych naczelnych.

 

Wesoło bulgocze w garnku,

tym z drugiej strony tęczy.

Niestety złoto zmieniło się w ołów,

alchemik nie był zbyt rozgarnięty.

 

W końcu karnie zgolono mu brodę

i nakazano kopać doły na opuszczonym

cmentarzysku bardzo niedobrych wynalazków.

 

Tam spotkał zdetronizowaną księżniczkę,

bezrobotnego smoka, trzy ziarna grochu.

Wszystko zakopał licząc na obfitość.

 

Wzeszły tylko plewy i opowieści

pozbawione części mowy.

Umilkł i zasnął, wyśnił raj i piekło,

w żadnym z nich go nie było.

Na pocieszenie zupa dochodzi, słońce

umarło. Spotkanie zgodnie z tradycją

uznano za zakończone,

jeszcze zanim się zaczęło.