Zgłoś

@Annna2 Ślicznie  ... mamy swoje kochane światy    spojrzałem na wodę  nad zalewem  falowała jak wczoraj  moje myśli podążały  za pływającymi łabędziami  wiatr strącał z drzew  ostatnie liście  patrzały ze mną  w przestrzeń przed nami    Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia   

@Tectosmith Napisałeś coś, co samo w sobie jest jak poezja o poezji – refleksję, która pokazuje to, o czym mówi. "Rozproszone światło, które dopiero z czasem układa się w kształt" – to piękna metafora pierwszego czytania. Bo tak właśnie jest: wiersz działa na nas zanim go zrozumiemy, porusza coś w nas intuicyjnie, zanim rozum nadąży z interpretacją. Twój tekst to piękna lekcja uważnego czytania. To nie esej o poezji. To poezja o czytaniu poezji.  

@Simon Tracy "Wolę jednak opiekę śmierci". To akurat masz z urzędu :)

@Robert Witold Gorzkowski  mówisz  o Wettynie? o to mnie zaciekawiło. To potomkowie  Fryderyka Augusta z czasów Księstwa Warszawskiego? Szkoda, że zrezygnował, był uczciwym człowiekiem i byłby dobrym władcą.  

@Robert Witold Gorzkowski Robercie, Twoja pasja i zaangażowanie robią ogromne wrażenie. Ogromna bilioteka, dwie organizacje monarchistyczne, delegacja do potomków Augusta III – żyjesz z głęboką konsekwencją i oddaniem sprawom, które są dla Ciebie ważne. Szczególnie interesujące jest to, że podchodzisz do monarchii zarówno naukowo (przez Klub Zachowawczo-Monarchistyczny), jak i ideowo (przez Związek Monarchistów Polskich). To pokazuje, że potrafisz łączyć pasję z refleksją – co jest rzadką umiejętnością. Dziękuję za te wszystkie opowieści – każda z nich to okno na świat, którego większość z nas nie zna. Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia!