Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przekrzywiony kręgosłup moralny


Rekomendowane odpowiedzi

O rety, ale skolioza!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Też miałem skrzywienie kręgosłupa, bo rosłem szybciej niż przewiduje norma, ale mi wyprostowali na drabinkach i woreczkami z solą podczas gimnastyki korekcyjnej.

 

Marzy mi się wypad na Podwale do Kompanii Piwnej zamówić chrupiącą golonkę z pieca z musztardą i świeżo tartym chrzanem… Pewnie, że żal świnki, zwłaszcza żyjącej w zamknięciu i zabijanej bestialsko, ale jak to powiadają: czego oczy nie widzą…

 

A do kościoła na mszę nie pójdę, żeby się nie zarazić chińskim wariantem covida lub innym paskudztwem. Bóg mnie wysłucha wszędzie, nawet na przystanku przy Kanale Żerańskim, gdzie będę czekać na autobus linii 723…

 

Pozdrawiam jadąc rowerem, co jest znakomite na kręgosłup.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Podoba mi się szczególnie zawarta tu ironia, która stanowi środek do interpretacji słów podmiotu. Widzę tu rodzaj braku odpowiedzialności za etykę ludzką przez przesuwanie jej ciężaru z własnego sumienia na sumienie bezimiennej masy (pojawia się tu argument z większości czy ze zwyczaju, a wręcz ślepe podążanie za niezdrowymi tendencjami, chociażby przy "wypiciu czegoś na wzmocnienie") Pomiot to człowiek, który wyparł się własnego sumienia dla nie tyle wygody, co świętego spokoju. Na jego miejsce wchodzi mentalność tłumu, którego odpowiedzialność za moralność spoczywa na wszystkich, czyli de facto na nikim.
W konsekwencji, myślę, tworzy się poczucie zagubienia własnej tożsamości, jako że już nie system próbuje narzucać człowiekowi konformizm, ale to człowiek zwraca się w tę stronę z własnej woli. "idź wyprostowany wśród tych co na kolanach / wśród odwróconych plecami i obalonych w proch" - tak Herbert pisze w "Przesłaniu Pana Cogito" - sądzę, że ta postawa stanowiłaby remedium na przekrzywianie się we wszystkie strony kręgosłupa moralnego jednostki. W końcu proste plecy to prosty kręgosłup xD. Świadomość wyznawanych przez siebie wartości z kolei to jakby podstawa sensownego życia, tego nie rysowanego kredkami innych. Tutaj podmiotowi tego widocznie brakuje, ale może jest jeszcze nadzieja, jak właściwie na każdego człowieka.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...