Wszystko ma swój czas

[Adam Kamola]

 

Wszystko ma swój czas

taka jest konstrukcja świata

narodziny wiosna start 

rozwój wzrost, chęć by latać

 

Smutek strata żal i rozpacz

Szare dni i czarne noce

Przystań tu i w dal popatrz

Nie wiesz co za horyzontem

 

Wszystko ma swój czas

I dobrze wie kiedy nastąpić

Przybrać odpowiedni kształt

Coś rozpocząć coś zakończyć 

 

Chcemy walczyć z nurtem rzeki

Być mądrzejszym od natury 

Zamiast poddać się jak kra

Dać się stopnieć i rozpuścić

 

Wszystko ma swój czas

Nie jest silny pień starego dębu 

Bo co przetrwa bardzo silny wiatr

Dąb czy źdźbło trawy, to rosnące tuż przy pieńku?

 

Ani jutro ani wczoraj 

nie pozwoli sięgnąć gwiazd 

Po co martwić się, planować

Skoro i tak wszystko ma swój czas...