Zakochani

[Radosław]

znikają w alejkach 

jesienią do miejskiego parku 

chodzą na jagody 

 

nie spłoszy ich przechodzień 

nagły deszcz z ukosa 

i wiatr co mruży oczy 

 

a ja na ciebie patrzę 

jak w tamten dzień majowy 

 

pamiętam zapach bzu 

tak hojnie nas rozgrzeszał 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 11 Stycznia 2023 przez Radosław (wyświetl historię edycji)

[Dark_Apostle_]

przyjemny obraz nakreślony akrylem słów, iście malarski sztych

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję. Na taki obraz można różnie spojrzeć. A i czas nie jest bez znaczenia. 

 

Pozdrawaim 

[Dark_Apostle_]

w moim przypadku takie obrazy, czas dodaje wszystkiemu, nostalgicznej sepii

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Trudno wobec takich doznań przejść obojętnie, nawety po latach. 

[Radosław]

@iwonaroma Dziękuję

[Wędrowiec.1984]

@Radosław Ech... Chciałbym, by zakochanie nigdy nie mijało. Gdy człowiek jest zauroczony z wzajemnością, robi się jakiś taki bardziej odporny, szczęśliwy. Może nie spać po nocach, a mimo wszystko i tak jest wyspany. Cudowny czas.

[violetta]

Piękne

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I tu nasuwają się dwa pytania ;) 

 

1. Czy człowiek wytrzymałby taki stan, gdyby trwał permamentnie?

 

2. Czy wtedy to by tak smakowało?

 

 

[Wędrowiec.1984]

@Radosław To może odpowiem od razu na oba pytania: no jasne, że tak.

[Radosław]

@Wędrowiec.1984 Dobry jesteś, albo głody ;) 

[trędowata.]

"nie spłoszy ich przechodzień"

Radosław, to prawda, serce potrafi być nieśmiertelne, piękne.

[Radosław]

@violetta Dziękuję. 

[Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Popieram. Serce ma duże możliwości ;)