Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Z lekkim uśmiechem

udaje radość.

 

Podnoszę rękę 

lecz w cale 

nie tęsknię.

 

Pozornie syty, 

nie odczuwam 

pragnienia. 

 

Nie widzę 

i nie współczuję. 

 

Przychodząc 

na świat, 

wiadomo jak 

skończysz. 

 

Zakochany w 

starości 

rozmyte

wspomnienia.

 

Moja droga 

jest kręta, 

za zakrętem 

puste pole. 

 

Ktoś budował 

lecz zapomniał 

skończyć. 

 

 

 

Opublikowano

Za pozwoleniem: 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Enteroza nie jest taka fajna, jak nam się wydawało na początku.

I owszem są teksty, które bardzo pasują i takie, które błagają o inny zapis.

Ten wiersz mnie błagał. Słyszałam, jak cicho chlipie i smarcze w papier toaletowy.

Tak nie można.

To niehumanitarne.

Podłe.

I ten brak ogonka i błąd ortograficzny.

Pański wiersz wymaga wizyty u psychoanalityka za ta takie haniebne traktowanie.

Wstyd!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Z lekkim uśmiechem udaję radość.

Podnoszę rękę 

lecz wcale nie tęsknię.

 

Pozornie syty, 

nie odczuwam pragnienia. 

Nie widzę i nie współczuję. 

 

Przychodząc na świat, 

wiadomo jak skończysz. 

Zakochany w starości 

rozmyte wspomnienia.

 

Moja droga jest kręta, 

za zakrętem puste pole. 

Ktoś budował lecz zapomniał 

skończyć. 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jako Człowiek powinienem.

Jako Kobieta powinnam.

W sumie to nie winnam, bo wina nie jest moja, a wino mi szkodzi.

 

@Adam Zębala A Tobie słownik nie zaszkodzi. Nie bój się. Słowniki nie gryzą, a słowiki śpiewają.

 

Bywaj. 

Za pan brat ze słownikami.

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • kto ma oczko to niech mrugnie kto widoczny niech nią gniecie kto zaocznie miałby wśród niej wdzięk rozłożyć w bransoletkę   kto ma dziubek, niechaj wróbla precz wstręt daje auto'braniem kto dopuszcza, ciałem zrównać armat turę w ciągłość sprawną; któż nie zmusza się w atrament do warunków międzyrzecznych ciemnych ścianek nieraz danym wymalować wniosek sprzeczny    
    • @natalia Bardzo ciekawe opowiadanie, psychologiczne, obrazujące zachowanie młodego człowieka wobec swojej rówieśniczki, często niemiłe, rzadziej agresywne, pobudzające chęć odwetu dla takiego zachowania, zwłaszcza, gdy było się świadkiem podobnego zdarzenia lub nawet, gdy przydarzyło się nam coś podobnego osobiście. Nie mam zamiaru bronić takiego zachowania, ponieważ mają na to wpływ różne czynniki i okoliczności życiowe i zdarza się to w każdej ludzkiej społeczności. Zapewne jest w tym lekcja do przerobienia dla agresora, ale także dla osoby niemiłe nagabywanej. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Czytając to zdanie moja wyobraźnia przedstawiła mi duże sklepowe okna wystawowe, a tam ukazane obietnice radości po udanych zakupach. Ogólnie mówiąc, każde okno, od zewnątrz lub wewnątrz potrafi wzbudzić ciekawość. @Domysły Monika Zwykle moc wiersza jest w samym tytule, który potrafi zaprosić do lektury. Taka melodia to zapewne pozytywne myślenie, a wówczas świat nabiera kolorów tęczy. Pozdrawiam!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

            @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @natalia Bardzo ciekawe opowiadanie, psychologiczne, obrazujące zachowanie młodego człowieka wobec swojej rówieśniczki, często niemiłe, rzadziej agresywne, pobudzające chęć odwetu dla takiego zachowania, zwłaszcza, gdy było się świadkiem podobnego zdarzenia lub nawet, gdy przydarzyło się nam coś podobnego osobiście. Nie mam zamiaru bronić takiego zachowania, ponieważ mają na to wpływ różne czynniki i okoliczności życiowe i zdarza się to w każdej ludzkiej społeczności. Zapewne jest w tym lekcja do przerobienia dla agresora, ale także dla osoby niemile nagabywanej. 
    • Rozjaśnia się. Świat budzi się z koszmarnego snu. Barwy są pełne. Powietrze lekkie.   Wszystko dzisiaj niesie obietnicę. Każdy w swoim oknie maluje nową wizję: Śmiech i taniec.   Czy radość dzisiaj wzmacnia? Czy przez nią każdy czuje się zjednoczony? Czy smutek ciągnie w dół? Czy jest pokojem bez drzwi i nikt nie wejdzie?   Gdzie rozkwitnąć, by móc się pomnożyć w radości na zawsze?   Znaleźć spełnienie, Otworzyć się na siebie. Stworzyć taką melodię, przy której... Tańczysz.            
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...