Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

kiedy minie 

będę gotowy na śmierć 

ale teraz zatańczę 

właśnie z Tobą 

kryzysową narzeczoną 

wsiądziemy na motocykl 

który kupię

i pojedziemy za horyzont 

gdzieś 

 

na miejscu 

nieważne gdzie 

rozniecimy wielkie ognisko 

spalimy w nim to co było

a ciała nasze zapłoną 

 

dzikością naszych serc 

przywołamy stada wilków 

pierwszy raz podejdą do ognia 

będziemy palić jointy pić piwo 

do rana śpiewać i wyć  

o świcie zawrzemy sojusz 

bratersko siostrzanym 

tatuażem więzi 

 

i wrócimy 

każde do siebie 

z podkulonym ogonem

 

lub też 

na resztkach fazy

znajdziemy dilera 

który nakarmi nas 

wiarą w nowe życie 

razem

 

przecież żyć można 

do śmierci 

Opublikowano

Ciekawy wiersz, a to

 

...i wrócimy 

każde do siebie 

z podkulonym ogonem...

 

nie świadczy o optymizmie w temacie rozwiązania tego kryzysy. Jak jedno mieszkanie, trudno się rozstawać i brać kredyt na drugie. Nie słyszałem, żeby dilerzy sprzedawali wiarę na nowe życie, natomiast wiara na życie po śmierci jest w ciągłej sprzedaży. Pozdrawiam

 

 

Opublikowano

@Somalija hmm poczułem się zdekodowany:) plan jest faktycznie mega ale to wciąż tylko plan.i jeszcze taka wątpliwość czy czy to aby nie taka rzecz która lepiej robić bez planów na dzikości;)

@Marek.zak1 kredyt dzieci cała wspólna przestrzeń, przyszłość przeszłość trzeba w teraźniejszości zanegować. Jakiej ogromnej odwagi to wymaga. 

  • Lahaj zmienił(a) tytuł na Kryzys wieku średniego

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Łukasz Jurczyk Świetnie prowadzisz też narrację historyczną - Filip II narzucił greckim polis (oprócz Sparty) pokój, a one utraciły niezależność i muszą wędrować na Persje. A wszystko w ramach Związku  . Piękna poetyka przy tym . Pozdrawiam 
    • @Waldemar_Talar_Talar Twój wiersz ma charakter uniwersalny - brzmi jak opowieść, która świadczy o tym, że  przeszedłeś przez życiowe lekcje i wiesz o czym piszesz. Pozdrawiam. :)  
    • @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...