Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kryzys wieku średniego


Rekomendowane odpowiedzi

 

kiedy minie 

będę gotowy na śmierć 

ale teraz zatańczę 

właśnie z Tobą 

kryzysową narzeczoną 

wsiądziemy na motocykl 

który kupię

i pojedziemy za horyzont 

gdzieś 

 

na miejscu 

nieważne gdzie 

rozniecimy wielkie ognisko 

spalimy w nim to co było

a ciała nasze zapłoną 

 

dzikością naszych serc 

przywołamy stada wilków 

pierwszy raz podejdą do ognia 

będziemy palić jointy pić piwo 

do rana śpiewać i wyć  

o świcie zawrzemy sojusz 

bratersko siostrzanym 

tatuażem więzi 

 

i wrócimy 

każde do siebie 

z podkulonym ogonem

 

lub też 

na resztkach fazy

znajdziemy dilera 

który nakarmi nas 

wiarą w nowe życie 

razem

 

przecież żyć można 

do śmierci 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ciekawy wiersz, a to

 

...i wrócimy 

każde do siebie 

z podkulonym ogonem...

 

nie świadczy o optymizmie w temacie rozwiązania tego kryzysy. Jak jedno mieszkanie, trudno się rozstawać i brać kredyt na drugie. Nie słyszałem, żeby dilerzy sprzedawali wiarę na nowe życie, natomiast wiara na życie po śmierci jest w ciągłej sprzedaży. Pozdrawiam

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Somalija hmm poczułem się zdekodowany:) plan jest faktycznie mega ale to wciąż tylko plan.i jeszcze taka wątpliwość czy czy to aby nie taka rzecz która lepiej robić bez planów na dzikości;)

@Marek.zak1 kredyt dzieci cała wspólna przestrzeń, przyszłość przeszłość trzeba w teraźniejszości zanegować. Jakiej ogromnej odwagi to wymaga. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • Lahaj zmienił(a) tytuł na Kryzys wieku średniego

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...