Jesiennie

[chlopiec]

 

Żółte jabłuszko, co nie grzeje
opatulone w mgieł jesionkę,
stoi z boku na lazurowym placu,
przez który się tłoczy chmurek stadko.
 

Gna je Boreasz siwobrody,
w epizodycznym zrywie pracy,
a wyraz twarzy ma arktyczny:
wściekły na wrednych młodszych braci,
co mu te owce z lewa w prawo.
 

W dole zaś miasto, a w nim nagle
uścielił się park dywanem barwnym;
park, co go jeszcze nie przykryli
płytą defilad samochodów.
 

Fale liści gżda dziarsko twój krążownik,
pancerz ma z szorstkiej sierści szyty,
a durny dziób mokry jest i dziki
jak najdzielniejszy węgiel z Ameryki:
To twój owczarek złapał essę.
 

Więc z psem tak do pary, paradujesz
leniwie i śledzisz chmury w górze:
niebo ma kolor stonowany,
jasność niewielka, jakby zgasił
ją ktoś o wzrok twój dbając.
 

I też gżdasz ten dywan kolorowy,
nim Policja Liści nie wywęszy
i cichaczem rano go nie sprzątnie,
by było już czysto i porządnie.
 

I czas by nawet płynął snadnie,
lecz nagle cię w policzek smagnie
ten dziadek z góry - dość nieładnie
spojrzeniem atlantyckim zmrozi
i fuknie, nim zdążysz zebrać myśli,
że mu te owce w niebie płoszysz!

[Nata_Kruk]

Chłopiec, podał wiersz, w którym sporo.. iście absurdalnych połączeń słów.. ale są też takie frazy, które

wywołały u mnie uśmiech.,,, np.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

... odbiór bardzo 'zamieszany', a taki fajny tytuł.

 

 

Pozdrawiam.

Edytowane 12 Grudnia 2022 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)