Babcia

[Stary_Kredens]

Babcia cieszyła się z lasu. Bo żyła też z lasu, od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Gdy tylko kończyły się wiosenne roztopy,  szła do lasu po bazie i brzózki. Ludzie w mieście chodzili na rynek i chętnie to kupowali. Potem stroili stoły na Wielkanoc. Późną wiosną pokazywały się w lesie smardze a na obrzeżach lasu, na polach, pieczarki. Babcia umiała je rozpoznać i też szła z nimi na rynek. Kupowano wszystko i rozpoznawano w niej staruszkę,  która sprzedawała,  co tylko mogła.  A to szczaw na wiosenną zupę,  a to poziomki. Z tymi poziomkami,  to była nawet swojego czasu, niezła chryja. Babcia chwaliła się, że można dostać nawet dwadzieścia złotych za szklankę. Ludzie to się nawet o nie kłócą. Każdy chce dla dziecka,  mówiła. Razu pewnego podeszła do niej jej rodzona siostra z córeczką Bożenką. Między siostrami była naprawdę duża różnica wieku,  coś ponad dwadzieścia lat. I ta młodsza siostra późno wyszła za mąż, stąd ta córeczka.  Ale babcia nie chciała jej sprzedać tych poziomek , bo powiedziala, że to dla stałych klientów. Bożenka się rozpłakała. Nic to nie pomogło. Siostra odeszła zagniewana, ale babcia nic sobie z tego nie robiła. Nic nikomu nie sprzedawała z rodziny.  Nie chciała tracić klientów. Handel , to handel , trudna rada.  A my to nie klienci, pytaliśmy.  A raz kupicie, raz nie,  ludzie to na moje czekają, padała odpowiedź.  Za to gdyśmy akurat przyszli, gdy babcia smażyła, grzyby, to częstowała nas ochoczo. Pachniały z daleka . A znała się na tym jak nikt. I na grzybach też się znała.  Zbierała nawet takie, o których nie mieliśmy pojęcia, że są jadalne. Wiedziała gdzie jakie rosną.   Borowiki suszyła w długich wiankach koło kaflowego pieca. Potem wkładała je do płóciennego worka. Suszonymi chętnie nas obdzielala. Były do wigilijnego bigosu i to co zostało,  do sosów. Raz cały worek suszonych grzybów ścięły babci mole. Leżały na piecu i służyły im za niezłą spiżarkę. Pamiętam jeszcze ten zapach kuchni. Suszonych i smażonych grzybów. Smak konfitur z malin i jagodowe kompoty. Opowieści babci o lesie. O sarence, która nie chciała od niej odejść. Musiała ją odegnać witką. Biedna sarenka, nie wiadomo czemu się tak zachowywała, ale było nam jej żal. Babci nie było jej żal. Raczej się jej obawiała. Tak jak i złych ludzi. Raz jeden młody chłop chciał ją zgwałcić.  Uratowało ją jakieś małżeństwo. Potem babcia, gdy już  ochłonęła, zdobyła się nawet na żart,  że pewnie wątpliwą miałby z tego przyjemność. Jakiś świr i tyle. No, ale niebezpieczny. Kobieta sama w lesie, to zawsze łakomy kąsek.  Nawet stara. Tak las jest pełen obfitości.  Jagody, maliny,  borówki, jeżyny.  Ludzie wszystko kupią i to chętnie,  bo leśne jest zdrowe i pełne aromatu. Las jest piękny.  Naprawdę piękny i  babcia też dlatego, kochała las. Kiedy umierała to powiedziała, że niczego jej nie jest żal, ale lasu, to tak. 

Może tam też jest las. Może jeszcze piękniejszy. Może, kto to wie?

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Stary_KredensBabcia, czy Baba-Jaga, która nie dała wnuczce za darmo poziomek, tak mi się skojarzyło, taki mały „zgrzyt” w opowiadanku.

Pamiętam, na wakacjach jedliśmy zupę,  jagodowa z makaronem, tak, z makaronem, i to własnej babcinej roboty. 

Tak ogólnie, to fajnie mieć babcie. Pamiętam dobrze moje dwie babcie, dziadków raczej nie pamiętam.

[Stary_Kredens]

@aff czasem mam taki styl, jakbym komuś to opowiadała 

dziękuję za odpowiedź i serdecznie pozdrawiam 

Kredens 

@WiechuJK tak mi to cały czas to zgrzyta z tym, że to nie była jej wnuczka, ale jednak mała dziewczynka.  Wspomnienia są różne,  nie zawsze tylko dobre

Kredens pozdrawia 

[Kwiatuszek]

@Stary_Kredens Zgadzam się, brzmi jakby ktoś opowiadał, ale przez to ma swój urok. Przeczytalam z ciekawością. 

[Rolek]

@Stary_Kredens Na pewno tam jest las.... I białe wybrzeże ..

[staszeko]

Ciekawe opowiadanie w układzie klamerkowym, jak Chłopi Reymonta: zaczyna się  od lasu, na lesie kończy, lecz opisujesz moim zdaniem ze zbyt dużego dystansu i miejscami dość monotonnie. Przydałyby się jakieś dialogi, wtrącenia, dygresje i temu podobne. 

 

Niektóre fragmenty są dla mnie niejasne, na przykład to:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

W jaki sposób ją uratowało? Dobrze byłoby sprecyzować lub przynajmniej wyrzucić to „jakieś”, bo jak powiadają: piękno jest w detalu.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ale ogólnie niezły wysiłek twórczy, wart pochwały.

 

 

[Stary_Kredens]

@Kapistrat Niewiadomski gdybym miała to wszystko rozwinąć, to byłoby duże opowiadanie , a woim zamyśle chciałabym, aby to była taka migawka opowiedziana w prosty sposób.  Jeśli chodzi o to uratowanie przed zakusami gwałciciela, to małżeństwo tamtędy przechodziło i drań został spłoszony 

Kredens pozdrawia