Kruche Ciasteczko

[Dekaos Dondi]

Wniesiono na stół: smakowite lodowe desery,

przepięknie przyozdobione torty, rury w czekoladzie,

serniki nadziane serem…

oraz zwyczajne kruche ciasteczko.

Rozpoczęto ucztę. W mig zniknęły wszystkie smakowitości.

Zostało tylko ciasteczko. Samo na stole. Nikt  na nie, nie spojrzał.

A nawet gdyby, to nie zauważył.

Dlaczego mnie nie chcesz – zdawało się myśleć.

– Dlatego, że jestem inne, nieładne, z pokruszonymi brzegami.

Czy ty w ogóle wiesz, jak smakuje moje wnętrze?

Błagam cię. Nie rzucaj mnie na podłogę.

Dopóki leżę na stole, to jestem w grze.

Mogę mieć chociaż nadzieję, że jeszcze nie wszystko stracone…

że w końcu ktoś mnie zje.

 

A może by tak... poturlać się komuś prosto do ust?

 

Co to, to nie!

Mam swój honor

Już wolę zostać samo na stole, lub być rzucone na podłogę…

zdeptane... pokruszone... albo spleśnieć nawet…

niż zdradzić swoją kruchość.

Edytowane 4 Listopada 2022 przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)

[Dekaos Dondi]

TJO–nka↔Dzięki:)↔Za wychwyt błędu, też. Poprawiłem. To dawny tekst. Tutaj  tzw: kruchość, może mieć wiele znaczeń:)↔Pozdrawiam:)

[Dekaos Dondi]

Tjonka↔Chociażby siłę psychiki, ducha, jak zwał, tak zwał, co na zewnątrz dostrzec nie sposób, a co definiuje człowieka. Kruchość, może być siłą. Dla zmyłki nawet. O której "przeciwnik" nie ma pojęcia. No ale... kim jestem, by takie słowa głosić. Też nie zawsze "kruchy" :)↔Pozdrawiam:))