Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"póty dzban..."


iwonaroma

Rekomendowane odpowiedzi

Człowiek też rodzaj dzbana z różnej gliny ulepionego: z upływem czasu coś innego się urywa, aż zostaje pusty dzwon i głucha cisza w środku.

 

Nie rozdzielałbym tylko duszy od ciała, bo są to dla mnie dwie rzeczy nierozerwalnie powiązane: nie ma jednej bez drugiej.

 

Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że jest w nas mimo wszystko coś wiecznego, doskonałego, coś co nigdy nie zaginie.

 

Przepiękny wiersz.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

A niektórym z nas od poczatku jest dany raczej słaby powróz, lub życie go bardzo szybko osłabia... Ci muszą żyć "ostrożniej", może pokorniej... Trudny temat, ale ujęłaś go bardzo trafnie i pobudziłas mnie do myślenia :) Pozdrawiam!

 

 

Edytowane przez duszka (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Bardzo dziękuję :)

 

 

 

 

Prawda z tą gliną. 

Co do rozdzielenia duszy i ciała, to ciało duchowe się nie rozdziela (na szczęście :)), natomiast materialne... no cóż... ad kosz tj. ad grób

Dzięki

 

 

 

Słusznie zauważyłaś. Nie zawsze dany jest nam silny powróz bądź żyjemy w trudnych warunkach i on szybko się zużywa. 

Dziękuję i również zdrówka :)

 

 

 

@kwintesencja @Natuskaa @Dag @TylkoJestemOna

@Łukasz Jasiński

Podziękowania! 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...