Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Empata


Triengel

Rekomendowane odpowiedzi

Mała głowa dużo myśli 
Uczucia od środka organizm wyniszczające
Wszystko siada
Psycha na dno spada
Egzystencjalna żałoba 
Codzienna agonia 
Sił już powoli brak
A wciąż rano wstawać trza
Upaść i się nie unieść 
Tego bym chciał 
Ciężar na barkach niosę 
Nie swój lecz innych
Przeżywam cudze emocje
Bo tak muszę 
I się ciągnie 
Od świtu aż do zmroku
W tej główce małej i pustej
Żyję życiem 
Którego nawet nie znam
Spytać by się chciało czemu tak jest
Jestem empatą taką mam odpowiedź 
Przekleństwo żaden dar
Ciąży jak kula u nogi
A boli jak setki noży 
Wbitych prosto w te naiwne serce...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...