Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Nieskończony mrok
Otacza nas zewsząd 
A jedocześnie jest w nas samych
Niezależnie od naszej woli

 

Ślepo idziemy przez życie
Nie zważając na ból i cierpienie
Które jest nieodłącznie związane

Z naszym istnieniem

 

Wokół panuje cisza
Cisza, która mądrych skłania do refleksji
A głupich do bezsensownego trwania
W tym, co zwie się życiem

 

Pomaga nam ona zebrać myśli
A jednocześnie irytuje swą obecnością
Bo wolimy się po prostu odciąć
Od otaczającego świata 

 

Dosięga nas pustka 
Która sprowadza nas na samo dno
Gdzie dowiadujemy się o sobie prawdy
Której w inny sposób byśmy nie zrozumieli

 

Bóg obdarował nią po równo 
Biednych i bogatych
Aby każdy już na ziemi
Mógł poczuć, jak to jest być w piekle

 

I tak trwają 
Mrok, cisza i pustka
Ale najważniejsza z nich jest pustka
Bo tylko ona może nas jednocześnie Zniszczyć
I naprawić.

Edytowane przez Giorgio Alani (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jak to mawiają, znani z tego, że są znani :) Wielkim człowiekiem jest ten, kto używa glinianych naczyń tak, jakby były srebrne; ale równie wielkim jest ten, kto używa srebra tak, jakby było gliniane. - Seneka
    • @JWF Walizka wierna, choć miasto obce, trzymasz ją w dłoniach, a w sercu masz moce.  
    • pierwsza myśl pomysł uśmiech łzy pierwsza miłość zdrada wiara w coś   pierwszy zarobiony grosz kłoda rzucona pod nogi przez los   pierwszy pogrzeb oraz prawdy mówienie na ulicy   kto by tam pamiętał - lat minionych to gra nie potrzebna dziś teraźniejszość trwa  
    • "Nie lękaj się. Ja kieruję tobą. Jesteś tylko Moim narzędziem. Bądź zatem poddana i ufna, abym mógł posługiwać się tobą swobodnie. Bądź stale czujna, wypatruj Mojego wezwania i Mojej woli. Módl się i ofiaruj - ciągle aż do chwili, gdy przyjdzie czas wypełnia twojego kielicha [...] Bądź gotowa przelać go obficie na ołtarzu, jaki ci wyznaczę.                                      I nie pytaj o owoce twojej ofiary. Zaufaj Mi. Owoce złożone będą w Moim domu i tam je zobaczysz, gdy przyjdziesz. "                                                                                Świadectwo 634 Alicja Lenczewska
    • @infelia Niezła gra literacka z kilkoma płaszczyznami narracyjnymi i zaskakującymi zwrotami. Finałowa puenta odsłania prawdziwą naturę tego tekstu: to nie małżeńska sprzeczka, ale egzamin maturalny na temat "Człowiecza dola". Czyli poprzednia część okazuje się być odpowiedzią ucznia na zadanie egzaminacyjne. Prawdziwe życie to często właśnie takie prozaiczne konflikty, frustracje i kompromisy, a nie tylko wielkie, patetyczne tematy. Tak to rozumiem. Bardzo pomysłowo, świetnie napisałaś!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...