Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

w kuchni znowu zalęgły się myszy 
kot jak zwykle ma na to-wyjebane 
oddam go albo uduszę 
będzie martwy za karę na amen

 

tyle kasy na niego wydałem 
zbankrutuję chyba przez niego
a on patrzy żółtymi ślepiami
a on miauczy potulnie tentego

 

już nie będę karmił darmozjada
niech na drzewo spierdala czym prędzej
a tu jesień i zima zaraz
on przeczuwa deszczowy październik

 

cwana bestia-z chaty nie wychodzi
siedzi w domu nosa nie wyściubi
w strzępy pociął firany w salonie
kwiaty wszystkie z parapetu zrzucił

 

teraz wziął się za sofę-bo sofa
jakoś dziwnie mu nie pasuje
trzeba zniszczyć całą tapicerkę 
w tych kolorach on kiepsko się czuje 

 

sam już nie wiem co zrobić z bydlęciem 
może psa sobie kupię 
niech poczuje twardą męską rękę
chyba że kundel też mnie zdominuje

  

czemu więc gdy nie ma go w domu
ja za kotem jak głupek tęsknię
i otwieram drzwi i okna na oścież
wołając kici...kici...kici...
 
-wracaj kocie do domu czym prędzej 

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

fota z netu.

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez OloBolo (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Maciek.J Maćku, hejter ma przyjemność w czynieniu przykrości, obrażaniu, więc dla mnie jest to rodzaj sadyzmu. Sadyzm to przecież to samo. Pozdrawiam
    • Pewien dziennikarz młody pisał o celebrytkach reportaż. Zagadnął jedną z nich: – Z czego jesteś znana? Ta rzekła mu z dumą: – Byłam żoną aktora, teraz jestem rozwiedziona. Opowiadam o kiecce, co ma „Diora” na metce. Jestem znana z „lajfu” swego i… elitarnego ego. – A wiesz – pyta publicysta – kim był Seneka? – Seneka? Nie znam człowieka! – Twierdził, że wprawdzie lansu prawo nie zakazuje, lecz u mądrych ludzi wstyd głupotę hamuje.  
    • @Annna2 Bardzo poetycki język, piękny obraz przyrody. Szczególnie podoba mi się sposób, w jaki łączysz konkretne obrazy z abstrakcyjnymi pojęciami - "łąkom strofy poprzewijam, zaceruję srebra" to bardzo oryginalne połączenie. Można to odczytać, że pisanie wierszy to rodzaj naprawiania, uzupełniania świata słowami. A "słowa, w snach co się wełnią" - super! Wiersz ma w sobie coś z jesiennej zadumy, ale też akceptacji przemijania. Niezwykle klimatyczny wiersz - przepiękny.
    • pragnę czegokolwiek   - czyżby rozpaczliwe wołanie   samemu ze sobą jest mi nudno a jeszcze z  chmurami i słońcem chociaż tu przyszedł dzionek cudny z sierpniem już nie gorącym   nauczyć się cieszyć każdą chwilą nawet gdy morzy cię sen żyj aby wszystkim było miło i naucz się carpe diem :))
    • @Maciek.JWiersz - gorzka ironia, krytyczny obraz współczesności, pełnej fałszu i moralnego upadku. Pesymistyczny, ale prawda wyjdzie na jaw. Bardzo zastanawiający!. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...