Wyspa

[Sparrovsky]

W archipelagu wysp niczyich jest jedna taka, 

 

Którą gołym okiem widać czasami z Księżyca.

 

Nie rosną tu żadne drzewa, nawet trawa jest przyblakła.

 

Zwierzęta tylko nieliczne: kojoty, hieny, dzikie psy...

 

Wyłażą nieśmiało z dziur w ziemi i walczą o szacunek.

 

Są też istoty dwunożne, lecz próżno ich szukać na wyspie,

 

Bo całe dorosłe życie spędzają biegając. A dzieci...cóż,

 

Jedyna prawda zamknięta w wątłych ciałkach nie umie krzyczeć.

 

A płacz nie zawsze rodzi się z głodu.

 

Nie mają tu słodkiej wody, deszcz pada wprawdzie dość często, 

 

Lecz w biegu trudno go łapać w skorupy. Poją się wodą z morza...

 

Tak, są szaleni i często zdarza im się zapadać na ciężkie choroby

 

Układu nerwowego, brak empatii i rozmaite nałogi.

 

Wiem o nich sporo, bo kiedyś mieszkałem na wyspie -

 

Szturchali mnie swymi kościstymi łokciami strzelając

 

Oczami na prawo i lewo, nigdy nie patrząc przed siebie.

 

Bolało mnie serce...

 

Zatrzymałem się w biegu, nabrałem deszczu w kielich dłoni,

 

Zanurzyłem spierzchnięte usta,

 

I odpłynąłem na łupinie martwych idei.

 

Do żywych...

[Kwiatuszek]

@Sparrovsky Piękny przekaz:-) Miłego wieczoru ;-)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Na martwych lepiej się pływa, bo już nie toną.

 

[goździk]

@Sparrovsky przeraźliwie smutno