ah, ta dziwność!

[leo]

dlaczego mam się bać "dziwności"?
bo sam straszyć będę?
to nie powód do wstydu!
w każdym scenariuszu, odrobina śmiechu jest potrzebna

"dziwność", czyli co dokładnie?
dzieło sztuki w lustro obrane,
co dokładnie?
może zwykły trunek co dwa oblicza ma?
czym dokładnie "dziwność" jest?

ja i ty dziwak, kochamy być dziwakami
tymi co smoki na świat sprowadzą,
tymi dzieciakami, co w kącie różne własne bajanie mają,
co odrzuceni przez ich ziemię zostali,
więc nową stworzyli,

nie wstydźmy się "dziwności"!
zagraj co chcesz przy ognisku, i po prostu rozpłyń się,
nie dajmy umrzeć "dziwności", bądźmy różni i ciekawi
czyńmy różne durnoty, bez zasady i głębszego rozrachunku,
po co się kłopotać? świat się przecież jutro pewnie skończy

niech więc dziwność nas obejmie, nic mam nie grozi, nie bójmy się.

[duszka]

@Wh1t3  Myślę, że do "dziwności", "dziwactwa" czy po prostu "inności" lub "wierności sobie" maja odwage ci z nas, którzy dostrzegaja w sobie dostatecznie dużo cech wspólnych z innymi i, gdy te różnice ich nie pozbawiaja poczucia wspólnoty i przynależnosci...  I własciwie tak zawsze jest, tylko przestajemy może to dostrzegać. Bardzo ciekawy i warty głebszego rozważania temat! Pozdrawiam :)

[Rafael Marius]

Ja bardzo lubię dziwaków, choć sam to chyba taki nie jestem.
Pewnie, że nie ma co się bać. Dzięki temu świat jest ciekawy.

 

[goździk]

@Wh1t3 Dziwność człowieka polega na tym, że jakaś jego cecha zbyt mocno odstaje od większości. Inność wzbudza strach, pozbawia komfortu i trudniej o punkt zaczepienia w tworzeniu relacji. Dystans względem dziwności wydaje mi się być naturalną reakcją - jak przy poznawaniu czegoś nowego.