Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Twój obraz 

 

twój obraz dziewczyno 

z błękitno szmaragdowymi 

oczami gdzieś powoli

znika z mej pamięci 

 

jak liście spadające 

jesienią z drzew 

żegnamy je z żalem 

ale i z nadzieją 

bo z wiosną będą nowe 

 

wspomnienia rozwiewa czas 

odlatują w zapomnienie 

czy jeszcze kiedyś powrócą 

czy ja cię znowu zobaczę 

liście na drzewach wracają 

nie te same ale jednak 

 

mam więc nadzieję 

że znowu cię spotkam 

i będziesz czarowała 

mnie swoim wdziękiem 

mądrością i urodą 

 

jesteś taka wspaniała 

 

9 22 andrew 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena …poważne zaburzenie… ):
    • @pasa_i_doble … naturalnie i refleksyjnie, to niełatwe do osiągnięcia razem, a tutaj się udało :) ( wkradło się parę rymów wewnętrznych, ale i tak wiersz nie traci), pozdr.
    • @Nata_Kruk 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      No niby tak, ale ... :) Dziękuję za zwrócenie uwagi na "nutkę pouczania", ale to pewnie choroba zawodowa :)  Wzajemnie... płodnego, oczywiście poetycko :) @violetta Bóg jest, ja tak też czuję. Bardzo się cieszę, że spotykam tutaj ludzi dzielących się swoimi przeżyciami, radościami, smutkami , poezją, szczerych, otwartych. To chyba raj :) pozdrawiam Cię serdecznie
    • @Corleone 11 Bardzo ładna interpretacja zimy.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Stracony ciekawy wiersz, ale Bóg jest. Mnie uzdrowił i mam poczucie przyjemności bez większych zachcianek. Chociaż chciałbym zobaczyć tropiki. Byłam w kilku miejscach na świecie i mam poczucie piękna świata. Miewam też sny, gdzie te tropiki są jeszcze piękniejsze niż te co widziałam. Może to moja wyobraźnia, ona jest we śnie, ja nie mam na to wpływu. Miałam kiedyś incydent, że poczułam się nagle źle, poczułam paraliż całej jedynej strony, ledwo się położyłam i nagle zaczęłam prosić o pomoc Boga. Kilkanaście minut czułam bezwład, zaczęłam płakać, bo nie wiedziałam co się dzieje i nagle poczułam nadprzyrodzoną siłę, która mnie ocuciła i wszystko minęło. Czułam dreszcze, jakby ktoś we mnie włączył jakąś maszynę, to nie byłam ja. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...