przedjesień za wrzosowiskiem

[Annuszka]

schyłek lata
wiatr rozrzuca zawiniątka
złotolistne szeleszczące tajemniczo
chwytam w locie
melancholia i tęsknota
wyfruwają z kruchych zwojów
jak motyle

z trzepotaniem skrzydeł krążą
mącą myśli
od niechcenia dotykając
ust i oczu
wywołują w sercu burzę
srebrnym pyłem
zdobią aurę
drżę z księżycem na jeziorze

naznaczona wzruszeniami
wchodzę w jesień
przewiązując srebrną nitką
dzień wczorajszy
wyśpiewuję radość

gdzieś za widnokresem
wrzos rozkwita
różowieje świat
jak z baśni

[Rolek]

@Annuszka @Annuszka Świt na jeziorze? Chciałbym...

Pozdrawiam

[Annuszka]

@Michał_78 Dziękuję za komentarz i cudne zdjęcia, uwielbiam takie klimaty :)

@Rolek Na jeziorach piękne są noce i świty, lubię gdy księżyc kąpie się w jeziorze, gdy świat przegląda się w lustrze wody.

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ten fragment Twojego przedjesiennego wiersza najbardziej mnie wzruszył ... Poczułam tę radość :) Pozdrawiam!

[Rolek]

@Annuszka Myślę, że na tej łódce przy "drżącym księżycu", miło byśmy spędzili czas.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  podoba się takie pisanie - 

                                                               Pozdr.serdecznie.

[A-typowa-b]

@Annuszka napisane z klasą. Pozdrawiam 

[Annuszka]

@Dag  dobrze że w sercu tyle może się zmieścić, ja mam w nim nasze polskie morze a zaraz potem wrzosowiska...wzruszają mnie te widoki i są ratunkiem gdy ciężko na duszy

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję i pozdrawiam :)

@A-typowa-b dziękuję, pozdrawiam również :)

@Gosława cześć Kochana, dzięki :*

[andrew]

@Annuszka . 

Piękne łączenie się z naturą. 

Pozdrawiam, +

Miłego popołudnia