***

[koralinek]

kres zachodzi nad ziemią mi daną

koniec końców świata barwą przesyconego

i początek początków rzeczywistości ledwo w innym odcieniu

 

rdzewieje każdy skrawek drzewa życia

co nad głowami się swoją koroną wypiętrza

czule cieniem spowijając

 

rdzewieje myśl o cieple którego uczucie

zanika w miarę przypływów powiewu chłodu

targającego skłębione marzenia po niebie

 

nie zanika świadomość

że jeszcze chwila i będzie po wszystkim

po ptakach (do ciepłych krajów odlecą)

 

po lecie.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam  - fajny wiersz  - 

                                             Pozdr.

[helenoir]

b ładny... i fajnie opisany koncept przemijania!

[koralinek]

@helenormeller dzięki B) 

[Ana]

@koralinek Przemijanie jest jak najbardziej naturalnym procesem :) Coś się kończy, coś innego zaczyna ;) A we wszystkim my, cząstka nas ;) A więc to przemijanie, czy jedynie nasza przemiana...? ;) Wiersz zatrzymał . Pozdrawiam :) 

[koralinek]

@Ana bez końców nie byłoby ckliwych zakończeń ;)

[Ana]

@koralinek :) 

[Giorgio Alani]

Koncepcja przemijania życia ukazana jako przemijające lato. Ciekawe spojrzenie.

Pozdrawiam