W wiśniowym sadzie

[andrzej5187]

Wśród drzew wiśniowych w sadzie milczącym

Tam gdzie orkiestrą bąk, pszczoła, osa

Cudowny zapach w nozdrza kojący

A gołe stopy obmywa rosa

 

Szłaś w białej sukni z koszykiem w dłoni

By wiśni narwać ów koszyk cały

I nagle motyl usiadł na skroni

Ty się nie zlękłaś, klejnot wspaniały

 

Gdy tak stąpałaś po mokrej trawie

A włosy Twoje jak len puszyste

Wtedy spojrzałaś na mnie łaskawie

Dojrzałem w oczach gwiazdy srebrzyste

 

Nic nie mówiłaś, uśmiech wysłałaś

Który był dla mnie jak zaproszenie

Ochoczo koszyk swój mi podałaś

Pomiędzy nami ciągłe milczenie

 

I szliśmy razem wśród drzew zieleni

Nad nami niebo błękit wylewa

Rubinem owoc w słońcu się mieni

Przed nami cisza, trawa i drzewa

 

Nagle stanęłaś w tym pięknym sadzie

Dłonią swą smukłą wiśnie zerwałaś

Jedną wisienkę do kosza kładziesz

Drugą z uśmiechem mnie częstowałaś

 

 

 

 

 

 

 

 

[duszka]

@andrzej5187  Piękne to milczenie i ta niczym nie zakłócona niewinność obrazu... Pozdrawiam :)