Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

 

Wrzosowiska

 

Przeczytałem o transferze Lewandowskiego
do FC Barcelona
to miło
cieszę się
mamy rodaka w słynnym klubie
zasłoniłem okna w kabinie ciężarówki
starym, drewnianym spinaczem 
zamknąłem napoczętą torebkę z orzeszkami 
solonymi z pieca

 

to wielki piłkarz
FC Barcelona 
to wielki klub
wszyscy wielcy piłkarze
grają w wielkich klubach
są na pierwszych stronach gazet
to naturalne
tak jak wszyscy mali piłkarze
grają w małych klubach
są na ostatnich stronach gazet
albo w ogóle
nigdzie ich nie widać
w sobie tylko znanym miejscu
kopią piłkę
od dawna już o nic nie walczą
wieczorem z kolegami idą do pabu
przez chwilę
coś im się wydaje
jednak
wśród nich
są też tacy 
od rana do wieczora
ciężko trenują
wcześnie kładą się do łóżka
zasypiają
nic im się nie wydaje
cierpliwie
czekają na swój dzień.

 

 

 

na rozległych wrzosowiskach w Yorkshire Dales 
tam gdzie zaczyna sie szutrowa droga
zapadliska po starych kopalniach ołowiu
tak sobie myślę
zawsze możesz tam pojechać
ile sił
zamknąć się
w sobie...

 

 

 

     Mszana Dolna, 15. 07. 2022.

 

 

 

 


 

Opublikowano

Bardzo szeroko rozpiął moją wyobraźnię: od Lewandowskiego po wrzosowiska! Ale majac na uwadze fakt, że pomiędzy tym tak wiele się dzieje i w poim odczuciu poezja wydeptała sobie tutaj miejsce. Czy ciężką pracą, czy natchnieniem i błyskiem w sercu autora tego nie wiem. Wiem natomiast, że wielu przyszłych i przeszłych "Lewandowskich"  wtym wierszu się odnajdzie. Ja się odanlzałem choć tak samo blisko mi do wrzosowisk jak i do sportu. 

 

Pozdrawiam Dachu 

Szerokości  

Opublikowano

@Radosław @Radosław Bardzo miło zawsze jest Ciebie przeczytać. Juź od dawna, zresztą, dałem mojej poezji zielone światło. Bez względu na wszystko nie zamierzam nikomu się podobać. Efekt placebo pozostawaim innym. Dziękuję z miłe słowo. Wiesz, bardzo chciałbym napisać o tym wierszu coś więcej. Jednakże, czy to ma jakikolwiek sens?! Oczywiście, że nie ma. Pozdr. 

@[email protected] Grzegorz, Ty jesteś niepoprawny romantycznie. A jednak zawsze jesteś bardzo miło przeze mnie odbierany. Zawsze. Pozdr. 

Opublikowano

@iwonaroma Dziękuję. Nie jest wykładnią słowo, lecz wiele słów. Słów, które tworzą - w kontekscie - całość. Czy jest to całość z gruntu oparta na indywidualnym traktacie, czy też ogólnie pojętym -- nie ma znaczenia. Calość, to jest to -- to jest dusza poety, jego slabe, jak mocne strony. Dajże więc czytelnikowi siebie -- wraz ze swoimi płatkami róży, że tak sobie pozwolę. Jednakże, tego oczekuje od poetów ---- to i również daję od siebie i z siebie. Tylko tak. Inczaczej, przepadamy. Przepadamy. Dziękuję, Iwonko. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc ... słowa jak ptaki  piękne same w sobie  zachwycają  garną się do ludzi  uchwyciłeś je  w siatkę wiersza  myślę  że nie będą głodne ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A do niektórych (planów, ludzi) czasami się cofamy, jak byśmy za pierwszym razem nie dosłyszeli co mówili i potrzebowali powtórzenia... tak mi sie skojarzyło w związku z sytuacją w życiu. Coś w tym jest.   Dzięki za wierszowany komentarz. Pozdrawiam :)   Każdy spotykany człowiek coś na nas projektuje. W towarzystwie jednych czujemy sie komfortowo (z różnych powodów) lub zupełnie nam niewygodnie przy kimś... wszystko jednak zdaje się mieć jakiś zamysł. Tak samo jak poglądy, które pływają obok nas. Wyławiamy jedne - są ładne z wierzchu, jednak nie do końca jesteśmy w stanie przyjąć je w całości. Inne, te brzydkie z wierzchu zdają się mieć potencjał, ale też coś nam mówi - nie. Lubimy się przymierzać do "fragmentów", tu jedno oczko zbieramy, tam inne... Na pytanie - kim jesteś? Mówimy najczęściej o swoich rolach... i tak w rozważaniach można brnąć i brnąć...  Przyznam, że z Platonem nie jest mi po drodze. Kilka razy próbowałam, może dam mu jeszcze jedną szansę.   Miłego dnia :)      
    • @andrew Ten wiersz to mała perełka prostoty i mądrości. Nie sili się na efekt, nie moralizuje, a mimo to zostawia po sobie jasność — jak po rozmowie z kimś, kto naprawdę widzi człowieka, a nie jego maski. To przykład poezji, w której cisza znaczy więcej niż ornament, a ostatni wers staje się manifestem pogodnej dojrzałości.
    • jeśli  patrząc w lustro  widzisz to co ja    uśmiech zadowolenia  bez makijażu  z lekkim przymrużeniem oka   jesteś  jesteś mimo…   nie szukaj siebie  niech inni mają radość  znajdując ciebie    10.2025 andrew  
    • @huzarc dziękuję. Ten cytat jest z Kanta: "z drzewa tak rosochatego z jakiego zrobiony jest człowiek, nie można wyciosać czegoś zupełnie prostego”…" Czasem mnie się zdaje nic się nie uczymy       @andrew i wydają się być nieśmiertelni. Jak Neron, który uważał się za boga. Dziękuję   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...