Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jej pocałunek

Smakował jak lipcowe słońce

 

A ja kochałem

Te jej usta gorące

 

I smakowałem

Kawałek po kawałku

 

I schodziłem niżej

Do jej piersi i ud

 

Chyba liczyłem na cud

Który nie wydarzy się

 

I sam nie wiem

Czy to się skończy

 

Dobrze czy źle

Dla mnie 

 

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dekaos Dondi "Tak, drzewa żyją i są żywymi organizmami, które rosną, oddychają i przeprowadzają fotosyntezę, podobnie jak zwierzęta. Składają się z komórek, tkanek i organów. Różne gatunki drzew mają różny potencjał życiowy – niektóre, jak mamutowce, mogą żyć tysiące lat, podczas gdy inne, na przykład brzozy, żyją krócej, do około 100 lat." - AI     Łabędzie żyją średnio około 12 lat, ale mogą żyć znacznie dłużej, w zależności od gatunku i warunków życia. Najstarszy znany łabędź dożył wieku 40 lat, co pokazuje, że przy sprzyjających okolicznościach mogą osiągać wiek nawet 3-4 razy dłuższy od średniej.  - AI    Drzewa i łabędzie, interesujące skojarzenie. Łabędzie żyją krócej! Pozdrawiam! 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Starzec Pośrodku kwitnie cierpliwość, Rośnie mądrość z niewiedzy, A każdy krok w poszukiwaniu To już część wielkiej podróży.   Chyba trochę za poważnie wyszło.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ale pozdrawiam z uśmiechem. :)
    • @Gosława Twój wiersz jest bardzo sugestywny. Najpierw dostrzegam chłód, nieprzyjazny krajobraz. A potem wiersz zmienia ton na cielesny, brutalny, intymność jako straszne doświadczenie. "Wokół nicość jak wykrawana cząstka ze świata / mówią wejdź w siebie głębiej / rozpoznaj wroga / nazwij” - jak wezwanie do zmierzenia się z traumą, samotnością, pamięcią? Bardzo ciekawy, zatrzymał i przypomniał mi pewne sceny z roku 1945, gdy sowieci panoszyli się na ziemiach dzisiejszej Polski.  
    • @Annna2 Dla mnie wiersz jest świetnym komentarzem do relacji międzyludzkich i ich materialnych aspektów. To, co początkowo wyglądało na smutną historię, okazuje się być zabawnym dowcipem. Stworzyłaś świetną ripostę na typowe męskie żale i groźby i to w doskonałym stylu! Świetny! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...