Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Tuż za rogiem


Rekomendowane odpowiedzi

Nagle chłód przenika echo
Metalowych kroków jak dzwonów,
Szorstkiego płaczem betonu,
Pod tą zwykłą domową strzechą...

Cienie wierzgają jak wściekłe fryzy...
Kapliczka z wierzbą rozdroża,
Na ścieżce wyślizgany korzeń,..
A tamte jakby bliżej, zbyt bliżej... 

I Smutek targa pucharem kawy,
Że wszystko to tak niewiele
W beztroskiego czasu dziele.
Ile tych chwil łaskawych
Zdołało przez palce przeleźć?
Ile zostało w nas prawdy?

W martwej ciszy wilgocią koszmaru
Ciąży każdy oddech,
Galop serca puszczając przodem.
Czasem wydaję się za stary.
Zaciśnięte powieki wychodzą na drogę 
Na cup of tee z Bogiem.
Zawsze tuż za rogiem.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...