Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

* * * *


Rekomendowane odpowiedzi

przytul mnie szeptem
chociaż oddechem
co w słuchawce telefonu
tkwi zaczarowany

 

bądź dla mnie latem
bądź myśli ptakiem
który bezbłędnie 
wraca do domu

 

nim niebo obejmę 
pytającym spojrzeniem
nim nie zostanie 
nawet wspomnienie

 

zostań na chwilę
tak chociaż

do końca życia 

 

Edytowane przez Aneta Sawa (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • oczarowany stoję przed półkami alkoholi pięknych i kolorowych uśmiecham się dzikie rumy wódki imperialne spacerowy eskapizm Rimbauda spełnia życzenia mała Gina a kumple już pod ziemią Waldek Tomek Jasiu za wasze chciałbym wypić kiedy Nowy Rok przychodzi z jebanym entuzjazmem na ten nieludzki świat          
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Powiem prawdę: było by nudno gdybyś przytaknęła!                        Podstawową cechą poety jest wrażliwość - widzi więcej jak typowy pożeracz chleba. A w społeczeństwie jest mnóstwo wrażliwców, z których nieliczna grupa (my) wylewamy, co nas boli, na papier (chociaż można do gardła z procentami). Większość ma ciekawsze hobby albo udaje twardzieli. Co będę pisał: jak raz się przyznałem że lubię pisać wiersze - spojrzano na mnie z wielkim współczuciem. (w oczach: chyba zwariował na stare lata)                               Masz rację nim się człowiek zorientuje, że jest poetą to już po terminie gwarancji.                          Widząc wiele więcej nie jesteśmy w stanie reagować (to ciebie nie powinno obchodzić - nie twój cyrk nie twoje małpy) - czasem bardzo boli ta bezradność     
    • bardzo fajne podoba się pomyślane dwojako:   - jako opis nocy gdzieś nad jeziorem   dźwięk nocnych świerszczy mrugnie świetlików na niebie gra cieni zjaw wszelakich duchów balet oniryczny do samego świtu a gwiazdy stanęły jak gdyby bez ruchu   - jako lekki erotyk   pośród nocnych świerszczy zagubił się wianek wśród woni szafranu i tańczących cieni może go przypadkiem odnajdzie poranek zniknął ślad po wstydzie i nic się nie zmieni   pozdrawiam
    • @Stracony   Prócz bycia kochanym - jestem nikim A proch jest postanowieniem, nie faktem implikacją decyzji, nie prochu   Lecz o miłość trzeba zabiegać, tam - gdzie są serca, bo nie ma "złych serc" a dobre serce zranić nie może.   Kto otworzy drzwi? Kto ma odwagę poznać tajemnicę? Kto ma odwagę stanąć przed bramą Edenu i spojrzeć w twarz Cherubom? Podnieść miecz i pozwolić się im pogodzić?   Nie ten, który z niego wyszedł, lecz ten, który chce do niego wejść Ten, który przynosi pokój Ten, dla którego pokój jest ponad własne życie i ponad życie tych, którzy kładą mu belki pod nogami by celu tego nie osiągnął.
    • @Domysły Monika zgłasza te, których nie daję ;)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...