Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Bezkresne, śmiejące się łąki

Rozbawione pąki

Echo perlistego, dziecięcego śmiechu płynące

głębią przez las

porywa już i was

Ten dom, w którym uwięziona zakłopotana,

porzucona radość i rosnąca rozpacz

Droga cierpliwie czekająca

Ciało tylko tutaj, dusza zawsze tam

Serce leży gdzieś wśród tych gór

spoglądających wiernie z oddali

Wszystkoście mi zabrali

Tyle godzin z tymi istotami

skąpanymi we mgle młodości

Tyle radości

z biegania po polach

A wszystko oparte na niekończących swawolach

By teraz siedzieć tu ślepo wpatrując się w ścianę,

wydając z siebie błagalne wołanie:

"Wróćcie mnie tam, wróćcie!"

Nie zapomnisz ty tej ziemi, 

gdzie się czułeś między swemi.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...