Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Złamana

Ewa83r
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Ewa83r

Ewa83r

Opublikowano
Opublikowano

Ten ból który nie daje ci spać 

Ten czas w którym serce pękło na pół 

Szczęśliwe chwile ulotne jak wiatr 

Jedna chwila,i wszystko obróciło się w pył 

Ile razy możesz został złamana 

Raz,dwa,dziesięć 

Za każdym razem kiedy myślisz że wstałaś ,znowu upadek 

Zapadasz w nicość 

 

3
Deonix_

Deonix_

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Chyba "zostać" powinno być? Widzę, że autokorekta wie lepiej :)

 

Z uwag technicznych - generalnie uznaje się za ładne stawianie spacji po znakach interpunkcyjnych, 

ale to drobiazg. 

Co do treści - utulam Podmiotkę liryczną w jej smutku, 

współodczuwam towarzyszące jej emocje przy czytaniu. 

Jednakże środki stylistyczne użyte w tekście mogłyby być bardziej oryginalne, moim skromnym zdaniem. 

 

Pozdrawiam, 

 

D. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      framuszka

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97Patrzysz życzliwym okiem, dziękuję :) Czuję i widzę :)
    • Alicja_Wysocka
      łut

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Berenika97 Duszko, jak ja lubię Twoje "gadulstwo" pod wierszami - jest zawsze na temat, zawsze do rzeczy, układne jak bukiety. Przykładasz się prawdziwie  poetyckim sercem, dziękuję :)
    • Berenika97
      kara i nagroda

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Toyer Bóg pokarał świat Adamem – mężczyzną, co milczał, gdy Ewa wyciągała dłoń, nie pytał, nie wątpił, nie czuł nawet winy, posłuszny jak cień, bezmyślny jak manekin. To nie jabłko zgubiło nam Eden, lecz brak słów, gdy trzeba było mówić. Adam stał się niemą, potulną figurą, świadkiem, nie uczestnikiem w dramacie Bożym. Więc może to kara – nie za ciekawość, lecz za obojętność, bierność, za strach, za milczenie, gdy inni popełniają błędy, za życie, w którym sami siebie wyrzekamy .
    • Berenika97
      łut

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Wszystko już zostało powiedziane wcześniej. Twój wiersz o naturze tworzenia jest genialny. Cierpienie może stać się siłą napędową dla sztuki a paradoksalnie - szczęście można znaleźć w samym trudzie tworzenia. Podoba mi się opis tworzenia. Surowcem nie jest nic pięknego ani solidnego - lecz"porwane pajęczyny" - coś ulotnego i zniszczonego. A drugim składnikiem "tęsknota śródniebna" czyli wzniosła. I z tego klecisz (jak rzemieślnik) coś cudownego i to jest dar dla drugiej osoby. Ale puenta zaskakuje - to jest bardziej potrzebne twórcy. Może to terapia? No i opisuję Ci Twój wiersz, muszę chyba z tym skończyć, bo moje "gadulstwo" już mnie samą denerwuje. Ale czytając piękny wiersz czy tekst nie mogę się powstrzymać. :) A Twój jest rewelacyjny! :)
    • Berenika97
      framuszka

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Alicja_WysockaMoże Ty nie wiesz, czy "pięknie", ale ja wiem, że "pięknie". I nie chowaj się, tylko pisz i eksperymentuj, bo świetnie Ci to wychodzi. Pozdrawiam. :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...