Życie pełne ironii

[Ponad Myślami]

Czuję wzroki, krążą plotki, mówią o czymś,

To już mnie mało obchodzi, myślę o kimś...

Zabijają znowu wzroki, życia mroki, z góry deszcz padł,

Idziesz dalej, nie zmieniaj się, zostań dalej - ten sam,

Słyszę kroki, chcą ci grozić, widzisz pięści wrogów,

A ty robisz to co musisz, dalej swoje, omijasz ich szerokim łukiem znowu,

Wczoraj mówiłeś to co myślisz, dzisiaj widzisz innych,

Jak Joker zakrywasz twarz i nie szukasz winnych,

Ledwo dajesz radę sam ze sobą, nie masz siły gadać o tym,

Jak twoja pierwsza miłość, druga szansa, siódme poty,

Stary, jesteś coraz bliżej mety, zaraz już po wszystkim,

Jego truchło wisi na drzewie i życiorys znany wszystkim,

Napluł bydlakom w twarz, lecz nie dali mu żyć,

Kto by pomyślał że z bólu będzie wyć,

Na pogrzebie uśmiechają się z łzami i grdyką w gardle,

Wracając też dali się ponieść emocjom, też są już na dnie

Dzwonię do kogokolwiek - "abonent niedostępny",

tylko życie wie, kto będzie następny,

 

 

Ratujmy tych co potrzebują pomocy, bo może to kiedyś będzie trzeba ratować nas

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.