Sekretna Kuźnia Autorytetu

[Dekaos Dondi]

Nad kuźnią ciężkie chmury,

 

nasączone wilgotną ciemnością.

 

Paszcza miecha rześkim jęzorem podsyca żar.

 

 

Ojciec to dla mnie autorytet.

 

Potrafi kuć żelazo póki gorące,

 

a ponadto jest kowalem swojego losu.

 

 

I nie tylko.

 

 

Właśnie wykuwa lepsze dni,

 

gdy nagle następuje metamorfoza kowadła.

 

Spada na stopę, lekkie jak styropian.

 

 

W tym momencie wchodzi część motyla.

 

Duża.

 

Biadoli, że zgubiła skrzydła,

 

lecz nie wie, gdzie leżą samotne.

 

 

– Wyklepię ci lepsze. Z kowadła.

 

– Przepraszam… z czego? – słyszy przerażone pytanie.

 

 

Po chwili jednak wyfruwa.

 

 

Lecz na zewnątrz stare zasady pozostały.

 

A zatem spada ociężale spod nieba.

 

Miażdży kuźnię.

 

 

Wiem, że dostanę porządne odszkodowanie.

 

Odkuję się.

 

 

 

Edytowane 30 Kwietnia 2022 przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)

[Dared]

@Dekaos Dondi Nie wiem, wydaje mi się że od kowadła do motyla powinieneś rzucić jakąś kładkę

[Dekaos Dondi]

Dared↔Dzięki:)↔Możliwe, że kładka by się zdała, ale bez niej, bardziej... niejednoznacznie, w pewnym sensie jest:))↔Jak kto zrozumie:)↔Pozdrawiam:)