Arras

[Lidia Maria Concertina]

Nie zwierzam się Bogu z żadnych sekretów
Oboje chodzimy spać trochę za późno ...

 

Ciasno spleceni pod mocno przetartym prześcieradłem rozmawiamy o ... Bogu i polityce, o czasie, który wrzucił nas wszystkich do nowojorskich lepianek, downtownów w Myanmarze i  penthousów w Los Cabos

 

Siedzimy tam bawiąc się pętlą
Przejeżdża ostatni autobus ...
... ukręcamy ją na siebie

 

Stare patefony, mroczność grożąca światłu pryzmatem
I Wszechmogący Bóg wymachujący swoją łaskawością niczym maczugą nad światem

Połowa tego świata cierpi, a On się niezdarnie pyta, czy może jakoś pomóc
Może.
Może po prostu go dalej nie stwarzać.

 

Każda minuta jest nowym początkiem życia, znów musimy się adaptować i za chwilę coś łamie nam serce

Ja w pewnym momencie spojrzałam na zegarek - czas JEST.

 

Siennik z baldachimem. 
Kołdra z łabędzich piór i Diabeł w mycce.
Zwierza się ze wszystkich ... moich sekretów

Twarzą do ściany.