Introversion VII: … spopielony tynk

[Arsis]

Otula mnie noc swoim lodowatym tchnieniem…

 

Opieram się o ścianę,

podciągając kolana pod brodę.

 

Jakieś stare

zdjęcia,

rodzinne albumy…

 

… wszystko

milczące

i martwe…

… pokryte warstwą kurzu…

 

Światło wiszącej lampy odbija się od drewnianej klepki,

do której przywieram ustami, którą całuję, wchłaniając nikły zapach woskowej pasty…

 

… noc sponiewiera moje zmysły,

pieści  je czule

ostrymi szponami mroku…

 

Spójrz, jestem tutaj,

przedzierając się

przez mżące, szare piksele…

 

… w drugim

pokoju

― ciemność…

 

… w lustrze trema ―

nieostry zarys

jakiejś postaci…

 

Kto miał

przyjść?

 

… nie przyszedł nikt.

 

Moje własne jestestwo, moja nędzna powłoka…

 

Za oknem szmer przejeżdżającego samochodu, czyjeś kroki…

 

Co szepczesz,

zjawo?

Co chcesz mi

― takiego przekazać?

 

Chrzęst zegarowego mechanizmu…

 

Zgrzyt,

gong…

… i znowu…

 

… tik-tok-

tik-tok…

… tik-tok…

 

Zamykam oczy…

 

…

 

Przenoszę się w czasie…

 

Stary bunkier w Semipałatyńsku, zwoje jakichś kabli, zardzewiałe zawiasy, plątanina rur…

 

Wpada przez szpary

jaskrawe słońce…

Błękit chłodnego,

sierpniowego już nieba…

 

Przytłacza swoją wielkością pożółkły, ciągnący się w nieskończoność step…

 

Nie, to tylko miraż, ułuda, senne wyobrażenie dawnego życia…

 

Jesteś tu,

prawda?

 

Powiedz,

że tu jesteś…

 

Wodzę w półmroku drżącą dłonią

po spękanym betonie,

po brunatnych bąblach nuklearnego żaru…

 

Rozsypujące się

zmurszałe fragmenty…

 

… odpadająca farba…  przesypujący się przez palce spopielony tynk…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2022-04-19)

 

 

 

 

Edytowane 20 Czerwca przez Arsis (wyświetl historię edycji)

[Somalija]

@Arsis Nie sprzątałeś na święta

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

? Ja się trochę uwinęłam...