Ze śmiercią na ramieniu

[SoeurClotilde]

Rodzimy się, żyjemy,

wzdychamy czasem do ukochanego czasem do boga

Poznając głębię świata

jego intrygi i konwenanse

gubimy samego siebie

Życie mające prawdziwy sens?

Jedno na tysiąc

Jaki w nim sekret, skąd wziąć nań przepis? 

Odpowiedź prosta a jakże zawiła

Zaprzyjaźnić się ze śmiercią

Ot trudna prawda,

ale czy naprawdę trudna? 

Może tak jak my jej, tak i ona nam jest do czegoś potrzebna

Najlepsza przyjaciółka,

patronka naszych marzeń,

motor działania i inspiracja

Ten kto ją poznał wie, że bez niej życie nie ma sensu.

 To ona wskazuje mi cel, szereguje wartości; pozwala cieszyć się chwilą ulotną, 

człowiekiem widzianym w biegu. 

Rozmawiając z nią odkrywam nieznane dotychczas prawdy i wtedy patrzę na świat inaczej. 

Tworzę ze śmiercią nieodłączny duet, 

Razem wzbijamy się na wyżyny ducha. 

Tak więc pragnę ruszyć przez siebie

Zawalczyć

Odważyć się żyć

Ze śmiercią na swoim ramieniu.