OGNIWA ZWIETRZAŁYCH AROMATÓW

[Marcin P. Pławik]

Pomyłki substancji
W dochodzących
Błogosławieństwem tradycji  
Wracają
Przed  światem
Po zapatrzeniu  
W środkach skorupy
Zarys

 

Cień linii
Wyłącznej na
Znak inwencji
Na znak znajomości
Dalej  
W  nieruchomych  
Sercach kolaborantów
Zamknięte sny

 

W gotujących się poczęstunkach
Na planecie morza
Z kropel sznureczkowej nowiny
Zwykłość
I zwyczajność   
Niegdyś ktoś kupił jej trochę  
Patrząc przez upadłość
Z natury wystaw

 

Zwielokrotnionej od  
Ultimatum na egzystencję  
Zadomowiona wrze
W mózgach dwojga  
Rozpowszechniając skrzydła  
W następnym bilecie
Do raju  
W komicznym uśmiechu piekieł  

 

Bez ruchu czekając
Aż oczekiwanie
Nadejdzie  przysmażone
Wylewnością potrawy
W inscenizacji
Do inskrypcji dziejów  
W naparstku spirytusu
Początku i końca

 

WARSZAWA