Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

SPRING, THE SEASON OF LOVE WIOSNA, SEZON MIŁOŚCI


Rekomendowane odpowiedzi

SPRINGTIME, THE SEASON OF LOVE

WIOSNA, SEZON MIŁOŚCI

 

The love song "I have got for you" by Wiktor Hoffman set to music by Tatiana Velikodvorskaya. Sung by Alexandre Gamee [ga'mi]. Piosenka miłosna "Mam dla ciebie" przez Wiktora Hoffmana do muzyki przez Tatianę Wielikodworską. Śpiewana przez Aleksandra Gami [ga'mi].

 

Music by Tatiana Velikodvorskaya
Lyrics by Wiktor Hoffmann

I HAVE GOT FOR YOU
I have got for you many endearing words and sweet concords,
None but me would think up all of them as I lovingly could!
With their melodious wave, now suddenly breaking, now forming,
Do you want me to caress you?

 

Muzyka przez Tatianę Wielikodworską
Tekst piosenek przez Wiktora Hoffmanna

MAM DLA CIEBIE
Mam dla ciebie tyle delikatnych słów i współbrzmień,
Tylko ja mogłem je dla ciebie wymyślić, kochając.
Ich melodyjną falą, czasem niespodziewanie stromą,
Сzasem pełzającą
Chcesz, żebym cię rozpieszcził?

 

Muzyka Tatiany Wielikodworskoj
Tiekst Wiktora Gofmana

U MIENIA DLA CIEBIA
U menia dla ciebia stolko łaskowych słow i sozwucij,
Ich odin tolko ja dla ciebia mog pridumać, lubia.
Ich piewuciej wołnoj, to nieżdanno-krutoj, to połzuciej, -
Chociesz, ja załaskaju ciebia?

 

I have got for you many most fanciful similes from the great poems,
Though they wouldn't describe all your beauty a bit!
I have got the fantastic and beautiful world of the silvery daydreams,
Do you want me to bring you in it?

 

Mam dla ciebie tyle kapryśnych porównań -
Ale czy można uchwycić twoje piękno, przynajmniej przez moment?
Mam dziwaczny świat srebrzystych wizji -
Chcesz, żebym cię do nich zabrał?

 

U menia dla ciebia stolko jesć prichotliwych srawnienij -
No wozmożno l twoju choć na mig ułowić krasotu?
U menia jesć priciudliwyj mir sieriebristych widienij -
Chociesz, k nim ja ciebia uniesu?

 

Don't you see the love realm in my tender, affectionate glances?
I concealed I'd been loving you greatly indeed.
I have got for you quavery sea of my kisses, the sea of enticement,
Do you want me to sink you in it?

 

Czy widzisz, ile miłości jest w tym czułym, podekscytowanym spojrzeniu?
Tak długo ukrywałam, jak cię kochałam i kocham.
Mam dla ciebie drżące morze pocałunków, -
Chcesz, żebym cię w nim utopił?

 

Widisz, skolko lubwi w etom nieżnom, wzwołnowannom wzorie?
Ja tak dołgo skrywał, kak ciebia ja lubił i lublu.
U mienia dla ciebia pocełujew drożaszczeje morie, -
Chociesz, w niom ja ciebia utoplu?

<1902>

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Wiktor Balthasar Emil Hoffmann (Viktor Viktorovich Gofman) (1884-1911) was born in a family of an Austrian German citizen who owned the furniture factory in Russia. He went to the Russian classical school and finished it with honours. One of his classmates was the Russian poet Vladimir Khodasevich. Hoffmann was a friend and pupil of the Russian poets Valery Bryusov and Konstantin Balmont. He graduated from the legal faculty of the Moscow University, cooperated with literary journals. Hoffmann was labelled by his contemporary reviewers as "the ladies' poet, affected and elegant one". In 1911 he committed suicide as a result of a panick attack experienced by him in one of the Parisian hotels. He thought he had been going mad. He was afraid of this most of all.

 

Wiktor Balthasar Emil Hoffmann (Wiktor Wiktorowicz Gofman) (1884-1911) urodził się w rodzinie obywatela austriacko-niemieckiego, który był właścicielem fabryki mebli w Rosji. Poszedł do rosyjskiej szkoły klasycznej i ukończył ją z wyróżnieniem. Jednym z jego kolegów z klasy był rosyjski poeta Władimir Chodasiewicz. Hoffmann był przyjacielem i uczniem rosyjskich poetów Walerego Briusowa i Konstantina Balmonta. Ukończył wydział prawa Uniwersytetu Moskiewskiego, współpracował z czasopismami literackimi. Hoffmann został nazwany przez ówczesnych recenzentów "poetą damskim, afektowanym i eleganckim". W 1911 roku popełnił samobójstwo w wyniku ataku paniki w jednym z paryskich hoteli. Myślał, że oszalał. Tego się najbardziej bał.

 

 

 

Edytowane przez Andrew Alexandre Owie (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta   Publikowałem jeszcze wiersze w licealnym pisemku: "Uważam, że..." (dwa wiersze z wycieczki - Włochy), bibliotekarskim: "Sowa Mokotowa" - trzy wiersze i tygodniku: "Tylko Polska" - tutaj najwięcej, jasne: nie wszystkie, niektóre były tak ostre, iż redaktor naczelny odmówił publikacji - nie chciał mieć kłopotów prawnych, nie, nikogo nie namawiam, aby - ktoś - przestał pisać, wręcz przeciwnie: osoby piszące muszą mieć świadomość - mogą otrzymać merytoryczną krytykę, niekoniecznie pozytywną, prócz szarego życia (powinna pani widzieć: teraz sprzątam mieszkanie - to jest obowiązek każdego Polaka i Polki - nikt przecież nie chce mieszkać w syfie - pełnego robactwa), pasją mojego ojca było wędkarstwo, mamy: czytanie romansów Marii Rodziewiczównej, natomiast: moją pasją jest pisanie wierszy, ludzie, którzy nie mają pasji - marnują własny czas, zainteresowania i życie - ono jest wtedy takie puste... Kończąc: gratuluję wydania tomiku wierszy, naprawdę, proszę pani i wcale pani nie zazdroszczę.   Łukasz Jasiński 
    • Tomik wierszy: "Kowal i Podkowa" wydałem w dwutysięcznym dziesiątym roku w liczbie stu egzemplarzy - drugi obieg (opublikowałem tutaj wstęp i posłowie, także: okładkę), niech pani poda więcej szczegółów o własnym dziele (zdjęcie - też), oczywiście: nie zrobi pani tego - Empik pani zabronił, grunt, aby zdobyć ewentualnych kupców - czytelników.   Łukasz Jasiński 
    • Użyłem tutaj damskich rymów, a także: metafory, jeśli ktoś ma pojęcie o pisaniu wierszy, to: powinien wiedzieć - one z zasady nie są bezpośrednie, nie wolno również mylić Autora z Podmiotem Lirycznym, a ostatnia zwrotka jest dowodem, iż moja interpunkcja jest znakiem rozpoznawczym, przywołam tutaj biały wiersz Zbigniewa Herberta, oto on:   Kamyk   kamyk jest stworzeniem doskonałym równy samemu sobie pilnujący swych granic wypełniony dokładnie kamiennym sensem o zapachu który niczego nie przypomina niczego nie płoszy nie budzi pożądania jego zapał i chłód są słuszne i pełne godności czuję ciężki wyrzut kiedy go trzymam w dłoni i ciało jego szlachetne przenika fałszywe ciepło - Kamyki nie dają się oswoić do końca będą na nas patrzeć okiem spokojnym bardzo jasnym   Zbigniew Herbert    Jeśli pani czegoś nie rozumie, to: służę pani bezwarunkową pomocą, jednak: filozoficzną i fizyczną i finansową - nie, tak może być, proszę pani?   Łukasz Jasiński 
    • Podoba mi się. Wszyscy zmierzamy do innego świata, z tym, że to zmierzanie u każdego jest inne. Jedne je chwalą, inni niekoniecznie. Pozdrawiam. P.S. nawzajem
    • Tytuł roku Waldemarze. Pozdrawiam. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...