Pociąg pospieszny

[ewan_mcteagle]

zabrakło czasu
pocałunków i ciszy
wylewa się teraz strumieniem
na podłogę
by dopłynąć gdziekolwiek
do celu
nie pojadę pociągiem
kiedyś już jechałem do rodziny
znajomych
dziewczyny by zdążyć
przed zachodem słońca widziałem
ich wszystkich przez okno
wyglądają tak samo
lepią się do życia
jak powieki o poranku
bezczelnie proszą o sen
w blasku świecy
wosku stopionych ciał
zabrakło mi ramion
nie pragnij mnie więcej
jestem jak cisza nieznośna

nie do kochania

[patrycha]

ładnie aczkolwiek za mało magii, zaczarowania sytuacji....

daję jeden malutki +

pozdroofka zamglone pełne niepokoju

[Michał Ziemiak]

Witam!
Wiersz od razu, a dokładnie od tytułu, przypadł mi do gustu - obraz, który staje przed oczami rozbudza wyobraźnię - a to jest chyba najważniejsze ;-)
POZDRAWIAM!

[Daniel Piaszczyk]

taaaakie małe wodolejstwo..


"nie pojadę pociągiem
kiedyś już jechałem do rodziny
znajomych"

nic tu dla mnie nie ma.
Pozdrawiam