Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Nie zza Wisły


jan_komułzykant

Rekomendowane odpowiedzi

Pewien zrażony artysta w Gniewie

 

wiesza portrety, na suchym drzewie.

 

I choć to mordy zakłamane,

 

porządek robi się z tym panem,

 

bo spraw sądowych nakręca przebieg.

 

 

Rejestracja rozprawy sądowej, zwłaszcza kiedy jej przedmiotem jest sprawa o społecznym charakterze nie jest zabroniona. Inna rzecz, że tym już od dawna miały  zająć się sądy. Niestety, jest z tym wciąż problem. Żeby było śmieszniej, w niektórych sądach przykleja się informacje, często zgodne jedynie z widzimisię Autora/rki (sic!), o zakazie rejestracji.

Edytowane przez jan_komułzykant (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Klip  Mówisz o Brukseli, czy tutaj? ;)))

No cóż, nie każdy miał okazję tego doświadczyć. Zwłaszcza politycznie ustawiony brukselski urzędnik.

Mnie, jako świadka, rozbroiła kiedyś pewna sędzina, która po pierwsze - nie pozwoliła bliżej podejść,

abym mógł skonfrontować dostarczony materiał filmowy jako prawdziwy, bo (UWAGA!)

- byłem publicznością. Co było oczywiście nieprawdą, na wezwaniu jak byk stało, że występuję jako świadek zajścia.

Po drugie - przyjęła jako dowód w sprawie film od (UWAGA!) oskarżonego, nie zaś od policji. 

Film, który policja sama uzyskała z osiedlowego monitoringu. Jako powód podała, że materiał

dostarczony przez policję był w formacie AVI (10 lat temu, ale i dzisiaj, to jeden z najbardziej popularnych, powszechnie znanych i używanych formatów we wszystkich istniejących odtwarzaczach i komputerach), którego

dziwnym trafem jedynie sąd nie potrafił odtworzyć.

W wyniku tego tłumoczenia o mało nie otrzymałem kary pieniężnej za utrudnianie prowadzenia rozprawy,

z powodu "niezrozumiałej reakcji jakim był nieuzasadniony głośny śmiech" :D

PS

Natomiast o dziwnych zachowaniach i uniemożliwianiu rejestracji jest m.in. tutaj 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • -Mistrzu, wiedz, że mam wszystko, co chciałem osiągnąć, a nie wiem czemu szczęścia nie zaznałem dotąd. - Wielu tak ma i myślę, że może ze względu, że Pan Bóg im poskąpił do szczęścia talentu*.   *wg W. Tatarkiewicza "O szczęściu"  
    • @agfka podoba, pozdra! (daję ci pomimo serducho)
    • W noc samotną cisza milknie i zostawia czas na gniew. Nagle tracisz w sobie siłę, gdy jest jasno, wchodzisz w cień. Szukasz drogi lecz mgła gęsta wściekle Ci odbiera wzrok I im bardziej pragniesz przestać, tym Cię głębiej wciąga mrok.   Gdy na oślep rzucasz słowa  aby ktoś im nadał sens, Wciąż zagłusza je od nowa stukający w szyby deszcz. Może niebo także płacze? Może ma wszystkiego dość? Patrz, pojawia się tam tęcza, jak łączący przestrzeń most   Czym naprawdę jest odwaga? Czy nie siłą, aby wstać? Tak nieustraszenie walczyć,  gdy się wokół sypie świat. Aby nie przestawać tańczyć, kiedy z oczu płyną łzy. Przecież płakać możesz wiecznie, a raz tylko możesz żyć...    
    • Znów nie wiem co robić i gubię się w drodze, Bo przecież tak wiele mam do stracenia. I nie wiem, czego naprawdę się boję, Gdy samotność jest gorsza od odrzucenia.   Więc kocham ideał, ale tylko w głowie, Bo serce bolałoby bardziej niż dusza. I tracę miesiące, bojąc się przekonać, Że świat nie pasuje mi do scenariusza.   Nie umiem pokochać nikogo; Miłość jest trudniejsza niż wyobrażenia. I czuję się tak niekochana, Gdy brak ideału jest jak brak istnienia.   Więc kocham to, czego mieć nie mogę. Na filarach wiary oparte jest życie, I piękne jest to, co jest niewiadome. Nikt nie ceni prawdy ponad tajemnicę.  
    • meandrami myśli dopłynąłem do ciebie od zawietrznej choć znosiło   już czekałaś na pokładzie jak syrena   nie rzuciłem cumy więc cisza w eterze   może kiedyś mi się przyśnisz jak pożerasz moje myśli i serce  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...