Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Palindrom - (...) - 687

Henryk_Jakowiec

Przez Henryk_Jakowiec
w Palindromy

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Jasiński
      Wypowiedź nienatchnionego.

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @Bożena De-Tre   I tu jest właśnie problem, proszę pani, stosuje pani presję - jako to zwykle u niewolników, a nie może pani normalnie wyjść na ulicę, powiedzmy, spotkać się na Marszałkowskiej? Takie malutkie jesteście i czego jeszcze ode mnie chcecie?   Łukasz Jasiński 
    • Leszczym
      Cykl zdarzeń i słów noworocznych

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Domysły Monika No ja też nie umiem, ale wiem, że często niż częściej nastaje stopniowo zima, coraz większa zima...  @violetta Tak, zwłaszcza zupełnie wierzącym kobietom ;)
    • Zawierucha7
      Bogowie kwazarowi

      Przez Zawierucha7 · Opublikowano

      na górze róże  na dole fiołki my się kochamy  jak dwa aniołki galaktyka olbrzymie ramiona rozpościera   kremowa rewolucja ptysie i  pączki zawiera!   o pocałunku! któryś jest w niebie Mars. Jowisz. Saturn. i Venus z Milo w wielkiej potrzebie , by męża kowala odstawić na boczny tor.... Vahanara! Zeus! Thor!
    • Rafael Marius
      czarowanie

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      @K__Rystyna

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Trudne zadanie.
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Katharine Lee Bates - Załoga U-Boota (The U-Boat Crew)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      BIADA, biada tym chłopcom jasnowłosym Pośród morskich fal zaczajonym w zasadzce, Czekanie umilają ich wesołe, ciche głosy Rozmawiają o porośniętej kwieciem chatce Gdzieś za Renem! Frachtowiec płynie powoli; Chyża ich torpeda trafia w cel; morza jęki Wtórują konającym; za tryumf swej woli Pogańskiemu bogu Niemiec składają dzięki. Lepiej im zaznać strasznej śmierci w odmętach, Za głęboko na litość, pod przebitym pokładem, Niż żyć i dowiedzieć się jak czas zapamięta  Sprawę, której służyli; tragiczny upadek Dumy, co obiecała Dzień, a Noc sprowadziła; - Niż żyć, by gardzić swą Ojczyzną, jej imieniem Tak wysokim, tak upadłym, która zdradziła Ich młodzieńcze oddanie haniebnym zdziczeniem.   Od tłumacza: To było o pierwszej wojnie światowej. Podpowiadam, bo łatwo się pomylić wobec licznych osiągnięć naszych (wy)bitnych sąsiadów.   I Katharine: ALAS, alas for those blond boys who stalk Their prey in ambush of the shuddering seas, Whiling the wait with merry, tender talk Of some dear knot of flower-clad cottages Beyond the Rhine! The merchantship draws on; Their swift torpedo strikes its mark; the sea Moans with the dying; for a victory won They thank the pagan god of Germany. Happier to die the hideous, smothering death, Too deep for mercy, in their own snared trap, Than live to learn how time interpreteth The cause they served; the tragical mishap Of pride that pledged The Day and brought The Night; —Than live to loathe their Fatherland, a name So high, so fallen, that betrayed their bright Young loyalty to savageries of shame.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...