Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

KOLUMNA Z CZTERECH

Marcin P. Pławik
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marcin P. Pławik

Marcin P. Pławik

Opublikowano
Opublikowano

Światowy zapach
Wypełniony posłaniem
Rozszczepieniem skrzywionym

Przedmiotami

 

Bezdrożny pomysł
Wysłany pocztą
Przysłoniony wiersz
Z tysiąclecia

 

Nieznany
...
Wieczór przy świecach
Zapada

 

Aksamit przy twarzy
Łaskocze potwarzą
Mówieniem przebranym
W  cień

 

Zauroczenie
Wzmożone za każdym razem
Wzmożone
Bliskim spotkaniem

 

Puentuje
Ręka w rękę
W połowie nagość
W połowie cierń

 

Przeżrocze skóry
Czterokrotnie dzielone
W światowym dniu
Na  wskroś ...

 

Reszta monety
Przywodzi
W zanadrzu
Chowany włos

 

Kogoś
I nic
Co  widzą
Bez wyjątku

 


WARSZAWA

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Sala 117

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Migrena
    • Somalija
      ty i ja

      Przez Somalija · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dzień dobry, czy może Pan już skończyć te geriatryczne wstawki... jest Pan pod moim wierszem na forum głównym nie na turnusie w Ciechocinku... Z góry dziękuję 
    • iwonaroma
      Wiersz genetyczny

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      Kogo tyka genetyka? Genetyk powie, że każdego. Na szczęście są jeszcze poeci, którzy czasem rozkminiają system i wylatują z niego. Na Pe-gazie :)      
    • Berenika97
      Mgławica

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc Kosmiczny wiersz! Połączenie języka astronomicznego z głęboką intymnością. Wszechświat jest gęsty, zwłaszcza między dwojgiem ludzi.
    • Berenika97
      Wiersz genetyczny

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Leszczym Piękne historie o humanitaryzmie. W pierwszej - dwadzieścia lat terapii zajęciowej dla pacjenta. Niech się postara, niech udowodni, niech się wykaże. A my tu mamy test w szufladzie, ale ciii, nie zepsujmy zabawy. Bo po co od razu mówić prawdę, skoro można popatrzeć, jak ktoś przez dwie dekady tańczy do naszej muzyki? To buduje charakter. To uczy pokory. To... no właśnie, czego to właściwie uczy? Że system cię kocha? Że jesteś partnerem w dialogu? Nie, nie - że jesteś szczurem w labiryncie, a oni mają mapę. Zawsze mieli. Ale gdzie w tym zabawa, gdyby ci powiedzieli?   W drugiej - ćwierć wieku alimentów jako wyraz prawdziwej miłości rodzicielskiej. Dwadzieścia pięć lat systematycznych przelewów, dwadzieścia pięć lat bycia ojcem na raty. A potem test DNA jak prezent na zakończenie sezonu: "Dzięki za grę, było super, ale wiesz... w sumie nie musieliśmy się znać". See you nara. Z uśmiechem.   Bo o co chodzi w życiu, jeśli nie o piękne iluzje? O udawanie, że zasady są jasne, że prawda ma znaczenie, że wysiłek zostanie doceniony. A potem ktoś wyciąga kartkę z szuflady i mówi: "A nie, jednak nie. Ale fajnie było, co?" Bardzo ludzkie. Bardzo humanitarne. Bardzo... pouczające. (przepraszam za mój sarkazm, ale znam podobną historię)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...