Rozmowy nocą

[Madeleine]

Na zegarze wybiła już druga, 

a noc już taka głucha, 

Dzwoni telefon, a kot oczami mruga,

Odbieram i cisza, no co za wstręciucha. 
 

Odzywa się wkońcu, to glos mężczyzny,

Szeptem do mnie mówi, jest taki przyjazny.

Niewiem co robić, mam mętlik w głowie.
Czy ja majaczę po czwartej kawie. 
 

Nie zastanawiam się i nie pytam ,

tylko słucham szczerze,

o nieznajomy, rozmawiaj ze mna nocą,

a ja ci we wszystko uwierzę.

 

 

 

[A-typowa-b]

@Mbe ładny wiersz, rozmówca zapewne będzie w skowronkach. Pozdrawiam serdecznie.

[Wędrowiec.1984]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zapewne, jeśli rozmówczyni podchodzi właśnie w ten sposób. Pozazdrościć. :-)

[A-typowa-b]

@Wędrowiec.1984 skoro powstał wiersz, głos dla peel-ki musiał być miły. Jakby mogło być inaczej? Tak odczytuję słowa.

Pozdrawiam.