Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie musisz mnie pytac o zdanie. pisz i bron tego co piszesz jesli faktycznie piszesz to co myslisz. biblia ksiega jozuego 1.9 :-).
pomysl jest niezly bo zmarzniete ptaki przypominaja starca ktory grzeje sie przy piecu tylko ze on robi to juz od lat. moznaby dac tytul "zima stulecia". w pewnym sensie tytul bylby jak dodatkowy wers i podpieralby interpretacje (koniecznie przejzyj niektore haiku Lenki). trafilas na zlota zyle wiec sie postaraj zanim ktos "pozyczy" twoj pomysl. powodzenia i nie odrzucaj tego co twoje o ile ktos nie zaproponuje ci czegos co sama uznasz za lepsze.
tygrys_pietrek

Opublikowano

Dzięki serdeczne. Co do tytułu-boję się jeszcze tytułować haiku(ktoś zwrócił mi uwagę), chyba, że będę przekonana, że tytuł powinem być. Zobaczę jak mi będzie szło. Bronić swego- trzeba, lecz także uczyć się od mistrzów. I-do tej pory nie wiedziałam wiele o haiku.To-uruchamiam głowę do myślenia. I "idę" podglądać Lenkę.
Wesołe, świateczne pozdrowienia.

Opublikowano

typowe haiku nie ma tytulu. to europejski pomysl ale poniekad calkiem skuteczny a wkoncu haiku to utylitarna poezja :) co do mistrzow to nawet Basho czy Issa raczej zdarzalo sie pisac dobre haiku niz bylo to regula. haiku ma to do siebie ze czy wyjdzie zalezy od tego co masz w sobie. do niektorych rzeczy trzeba dojrzec, inne samemu przezyc albo poprostu zaskoczyc ze to to. sprawdz sie w haiku i jak ci wyjdzie to super a jak nie to olej to i wez sie za cos innego moze z lepszym powodzeniem.
pietrek

Opublikowano

Zaczęłam od wierszy,dość dawno,od niedawna też piszę prozą(oba na forum), ciekawi mnie haiku. Apetyt mam na wszysstko, a co do "lepszych rezultatów"-oby choć w jednym.
Piszę, bo lubię. Jasną rzeczą jest, że chcę być "lepsza od samej siebie", w miarę upływu czasu. Dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Powtórzę za innymi - bardzo dobry wiersz. Rozumiem doskonale potrzebę przeżycia dotkliwej konfrontacji w samotności. Nikt nie powie nic mądrego o doświadczeniu tej kobiety. Pewne rodzaje bólu nie zniosą przy sobie towarzystwa. Poza tym pomyślałem też o tym, że może ona nie chce obciążać innych swoją przeszłością, stawiać wobec konieczności współuczestnictwa? A może oni o niczym nie wiedzą, a Birgit czuje się nieczysta, zbrukana, boi się odrzucenia?
    • @Kiko4Psychiatra ma właśnie pomóc osobom, które zamierzają zrobić sobie krzywdę. I często mu się udaje. Czy uważasz, że ten wiersz komuś pomoże? Bo ja sądzę, że raczej pogłębi jego depresyjny stan.   Ściągałeś kiedyś samobójcę z okna, aby uniknąć tragedii?   Jeżeli utwór jest tylko kreacją poetycką - uważam, że to on jest właśnie toksyczny, dołujący i w jakiś sposób nierzetelny. A jeśli to nie zostało wymyślone, jeżeli jest to ekspresja tego, co w Tobie siedzi - zastanów się, czy nie potrzebujesz profesjonalnej pomocy.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Mój także. Jeśli ten człowiek przekroczył rzeczywiście granicę między osobą piszącą a mówiącą w wierszu, trzeba zdecydowanie wskazać jedyną konkretną i skuteczną drogę do wyjścia z tego stanu.
    • @Starzec To nie dokładnie tam, ale blisko. Kiedyś wrzuciłem. Pozdrawiam.   Pewien czarnoskóry z Afryki uprawiał wieczorem seks dziki, z turystkami, na plaży, o którym każda marzy. Lwy ukróciły te wybryki.
    • Rzekłam, - Młodość ma minęła Jakby ognisko stłumiła ulewa, Nie pobawi się już z wiatrem Nie zakołysze i nie zaśpiewa. -   Rzekłam, - To nie wielki smutek Młodość zgasił we mnie, To tylko małe smutki Bijąc nieustannie. -   Myślałam, że minęła ma młodość, Lecz wróciłeś -- Jak płomień podsycony wiatrem Podskoczyła i odzyskała siłę;   Zrzuciła popielny płaszcz, Nową suknię przywdziała. Jak panna młoda raz jeszcze Tobie się oddała.   I Sara: I said, "My youth is gone Like a fire beaten out by the rain, That will never sway and sing Or play with the wind again."   I said, "It is no great sorrow That quenched my youth in me, But only little sorrows Beating ceaselessly."   I thought my youth was gone, But you returned -- Like a flame at the call of the wind It leaped and burned;   Threw off its ashen cloak, And gowned anew Gave itself like a bride Once more to you.
    • @Leszczym Wsłuchałam się w jej dykcję. Nie słychać żadnych splątań przyjęzycznych. Jest w tym utworze tekst bardzo gęsty, to dodatkowa trudność byłaby dla wykonawcy, tak myślę. To chyba już koniec, zatem możesz odetchnąć. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...