Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Na końcu tej jednej...

Marsjanin
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marsjanin

Marsjanin

Opublikowano
Opublikowano

Na końcu tej jednej nadziei

Właśnie tam spotkamy się

Choć świat się wcale nie zmieni

Tylko skończy się nasz sen

 

Beztrosko w zieleń wpatrzeni

Szukamy ciepłych słów

Ach gdyby tak ktoś mógł odmienić

Jesieni życia lód i chłód

 

Z wiarą tą właśnie idziemy

Przez wiele ślepych dróg

By na końcu tej jednej nadziei

Odnalazł nas szczęścia łut

 

Myśmy za często szaleni

Ufni, ślepi, głupi jak but

Miłości tak bardzo spragnieni

Za to rozsądku ni ciut

 

Jak kto sobie pościeli

Takie życie będzie wiódł

Myśmy bardziej stworzeni

Do grzechów niż cnót

 

Na końcu tej jednej nadziei

Budujemy z marzeń mur

A przecież zdarzają się trzęsienia ziemi

I wszystko musi runąć w dół

4

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tetu
      wołają na mnie Mokosz

      Przez tetu · Opublikowano

      Bardzo Wam wszystkim dziękuję za czytanie, uznanie i słowa komentarza. Pozdrawiam.
    • tetu
      Lato

      Przez tetu · Opublikowano

      Ileż w tym wierszu dzikiej radości, satysfakcji, swobody, wolności.  Od razu się wie, że pod lir czerpie pełnymi garściami i nie tylko, wszak usta krwawią, ale co tam! nie to jest najważniejsze, żyje się przecież tylko raz.   Noc ma język. Liże mnie po karku... - bardzo pojemna fraza - pulsująca, zmysłowa. Do tego świetna puenta, która jeszcze mocniej intensyfikująca doznania.  Bardzo mi się tutaj podoba. Pozdrawiam.
    • Łukasz Jasiński
      na Polaka

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @andreas   Nieprawda! Blisko dziewięćdziesiąt procent różnych idei powstało w Polsce - to nic innego jak burza mózgów, gdyby nie to: nie napisałbym esejów pod tytułem - "Filmoteka Kultury Narodowej", "Historia Państwa - Alternatywna" i "Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Narodowej", dalej: z prawnego punktu widzenia - Polska jako byt państwowy straciła niepodległość tylko na dekadę - istniało przecież autonomiczne Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie, natomiast: z filozoficznego punktu widzenia - upadek Pierwszej Rzeczypospolitej Polskiej był nieuchronny jak upadek Cesarstwa Rzymskiego - każdy Naród posiada własny Złoty Wiek, dalej: z historycznego punktu widzenia - są różne interpretacje i opcje polityczne - propagandy, nieprawdaż, panie mecenasie Wochen? Nomen omen: tytuł mecenasa jest używany tylko w Polsce i nigdzie indziej na świecie.   Łukasz Jasiński 
    • tetu
      to nie transsubstancjacja

      Przez tetu · Opublikowano

      Lubię wiersze, gdzie pod lir wchodzi w głąb samego siebie - doświadcza, odkrywa, eksperymentuje, a wszystko po to, by odnaleźć siebie.  To budzi respekt, ale i szacunek. Dobry, mocny tekst. 
    • tetu
      między falami

      Przez tetu · Opublikowano

      To co w tym wierszu między falami najbardziej wybrzmiewa. Ta przystań, że tak to nazwę, to nie tylko poczucie bezpieczeństwa, spokój, wspólna droga, ale też siła uczucia, na której tyle zbudowano.  Podoba mi się takie ujęcie tematu. Bardzo zdyscyplinowana forma, bez zbędnego gadulstwa.  Jedna sugestia Marku, w czwartym wersie zmieniłabym szyk: może sny są płytkie a przedostatni wers jak dla mnie bez zaimka zwrotnego. Poza tym bardzo mi się podoba. Pozdrawiam.   Ps Na swój użytek czytam też bez morza na końcu pierwszego wersu. Wydaje mi się, że wiersz zyskuje. Jeszcze raz serdeczności.     

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...