-
Ostatnio w Warsztacie
-
infelia 190
@Waldemar_Talar_Talar Czas pędzi i spódnice się wydłużają. Świetny pomysł.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 57 odpowiedzi
- 878 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 465 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 506 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 853 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 784 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Deonix_ · Opublikowano
Generalnie mi się nawet podoba, klimatyczny, obrazowy, puenta wyrazista, pełna emocji. Ale jako ta perfidna szczególara zastanawiam się nad rolą kropek przed wykrzyknikami i tym wersem:Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
początkowo odczytałam to jako dopełniaczówkę będącą jednocześnie oksymoronem, ale z kontekstu wnioskuję, że to tylko miejscowienie akcji w czasie, stąd - moim zdaniem - spokojnie mogłaby tu zaistnieć inwersja: Mroźnej nocy obiecałeś mi ciepło, bez szkody dla brzmienia, ten wiersz nie jest przecież regularnie rymowany. I jeszcze: Osobiście pozbyła bym się tutaj przecinka po "rany" napisała wypełniają, bo w ten sposób właśnie ten tekst odbieram, tak rozumiem tę frazę. Fakultatywnie można by jeszcze w ostatnim wersie dać na końcu wielokropek, ale to tylko moje widzimisię :) Tyle na tę chwilę, reszty nie ruszam :) Pozdrawiam :) Deo -
Przez Deonix_ · Opublikowano
Świetny wiersz, piękne obrazowanie z żywiołami w tle, puenta mi jakoś klimatem wewnętrznie bliska. Pozdrawiam :) Deo -
-
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
rozkrzyżowane polne drogi w tęsknocie chłoną czas wędrują w ślad za stopami mimo upływu tamtych lat wydeptanymi szlakami pędzone wiatrem dusze drzew przysiadły na rozdrożu wśród tych żyjących polnych mar i otoczone marzeniami w zmęczonym niespełnieniu tylko przydrożny zbutwiały krzyż przydaje sensu minionych chwil w oczekiwanemu rajskich drzew a zwłaszcza temu jedynemu z zakazem przeklętemu w cichej nadziei ciągle żywe -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@Migrena Przepiękny błękit uczuć - miękki, głęboki, niosący ciszę i światło. W tym morzu słów czuje się coś świętego - jakby miłość była modlitwą, nie wyznaniem. Zatrzymałam się na chwilę, żeby posłuchać, jak morze oddycha duszą dwojga ludzi. Dziękuję - za tę sól i ten spokój.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się