Ból złamanego skrzydła
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Yavanna 270
@Rafael Marius Może dlatego bardziej doceniamy... Powszedniość bywa Iekceważona.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 60 odpowiedzi
- 888 wyświetleń
-
człowiek pies 1 2
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- człowiek
- współczesność
- (i 3 więcej)
- 33 odpowiedzi
- 521 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 470 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 563 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 341 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez agfka · Opublikowano
Oczywiście wiele można w temacie róż Róża, lasy i świat "Nie czas żałować róży, kiedy płoną lasy - Nie czas lasów żałować, kiedy płonie świat, Gdy obszar ziemski jedną staje się Saharą... Nie czas żałować świata, gdy wznowił się chaos, Gdy dnia i godziny nikt nie wie, Kiedy Bóg, kulą ziemską w pierś trafiony, padł I powstał jak lew w swym gniewie! - Gdy noc każda najgłębszą czerni się żałobą... - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - Jednak żałuję róży i płaczę nad sobą." MPJ -
-
Przez Wewnętrzny Odgłos · Opublikowano
Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność. Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie. Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy. Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją. Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni. Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały, Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały. Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające. -
Przez Dekaos Dondi · Opublikowano
dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych każde spojrzenie kłuje i rani w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja gdy trudno życie do kupy pozbierać a jednak dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia nigdy nie zwiędną tobą zakwitną -
Przez jan_komułzykant · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
chyba powinno być 'ich' (?) ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh jusz nic nie wzrósza a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać ;)
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się