Niespokojny oddech

[Arsis]

Moje serce,  tak, to moje serce… ― wybijany jednostajny rytm…

 

Ulica lśni po niedawnym deszczu…

Pełgają w niej

żółtawe blaski latarń…

 

Przesiąkają od nadmiaru wilgoci

moje buty,

wytarty płaszcz…

 

… noc iskrzy się miliardami niedosiężnych świateł,

napełnia luminescencją nagie gałęzie drzew…

 

 

Czas zatacza olbrzymi krąg…

 

… gdzie ja jestem, gdzie?

 

Leżę twarzą do podłogi,

wdychając zapach dębowych klepek, nikłą woń woskowej pasty…

 

Otaczają mnie fotele, pufy, kanapa, stół, i inne czworonogi ,

które utraciły już dawno swoje piękno, przestępując niecierpliwie z nogi na nogę…  

 

… wybijają jednostajny rytm,

patrząc z wyrzutem

martwych przedmiotów…

 

Zakurzone pożółkłe zdjęcia,

portrety…

… zacinająca się gramofonowa płyta…

 

Za oknem noc…

 

Odbita w lustrze czyjaś zniszczona twarz, czyja?

 

… kurz i pajęczyny, jesienny chłód, czyjś niespokojny oddech…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-12-31)

 

 

 

 

Edytowane 1 Stycznia 2022 przez Arsis (wyświetl historię edycji)

[Somalija]

@Arsis Mogłeś jednak ubrać choinkę...

 

Brakuje Ci kropeczki nad z w wyrazie ,,Leżę"

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

Edytowane 1 Stycznia 2022 przez Somalija (wyświetl historię edycji)