Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

To jest ten obraz.

Czuję smak słonego morza.

Pędzel sunął, drapieżnie po płótnie.

Ręką zadrżała.

Wydobyła ciemne zakamarki martwej wody. 

Zwatpiłam, przez co włosie niepewnie kreśliło znaki na niebie.

Niebiosa bezkarnie, światłem oślepiły moje roztargnienie.

Chwiejnym ruchem weszlam w wirujący taniec.

Zmysły zostały wyostrzone.

Przestałam patrzeć, 

W końcu widzę.

Czuję cytrynowe odbicie gwiazd na mętnej fali.

To nasze wspólne dzieło.

Ja je tworzyłam,

Ty natchnąłeś.

Pokazałeś kolor nieba.

Ja go dotknęłam.

Pod szalejącym sklepieniem.

Ogień trawił, dusze niepokorne.

Zaplątani

Nie mieliśmy hamulca.

Objęci obłędem Vincenta

Wędrowaliśmy po jego zakamarkach.

Zatraceni sobą.

Nienasyceni.

W pełni skazani na wieczne potępienie.

Nie mieliśmy oporów,  aby bezszelestnie odkrywać swoje pragnienia.

Ty szkicowałeś słowami.

Ja stworzyłam poemat na szorstkim płótnie.

Byłeś poetą.

Bawiłeś się słowami.

Ja nie mogłam się nimi nasycić.

Każdego dnia było mi mało.

Gdy otwierałeś usta, moje palce się rozluźniały.

Więc gdzie jesteś?

Spiepszyłeś to.

Czy to lęk?

Wiem,ta wędrówka, była niebezpieczna.

Dlatego tęsknota za nią stała się nieznośna.

Boli mnie ciało.

W duszy brak istoty.

Chcę, znów widzieć ten blask. 

Usłyszeć słowa niewypowiedziane.

Dotknąć naszego bezkarnie cytrynowego nieba.

Pieprzę to.

Nie, już nie chcę.

Pragnę.

 

Edytowane przez Annaartdark (wyświetl historię edycji)
  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

@Annaartdark Wędrowiec uwielbia romantyzm. Czy anioły są romantyczne? Myślę, ze nie muszę odpowiadać na to pytanie. Czy Joker jest postacią romantyczną? Wręcz bajroniczną! Czy spokojne i refleksyjne miejsca są romantyczne? Jak cholera! :)

 

Widzisz... kupuję to wszystko, a postaci bajroniczne szczególnie uwielbiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej już nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.          
    • liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu   liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej   przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy   bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły         strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy   bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz)   gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)        
    • Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)
    • Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.
    • @Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...