Do Magdy

[Poezja to życie]

Twoje usta jak jesienna słota

A mnie gubi tęsknota

Za twoim dotykiem

Więc spotkajmy się tam

Nad leśnym strumykiem

 

Twoje ciało jak ze snów

A ja cię tak pragnę

I nie używam obcych słów

Bo ty jesteś sensem mego istnienia

I zdobędę cię

Przecież nie mam nic do stracenia

 

Twoje piękne oczy

I taki ładny uśmiech

To mnie nie zaskoczy

Bo życie to taki piękny sen

Który chce spełnić

Do końca wypełnić

 

Zapach twoich perfum

Jak piękno Afrodyty

Kocham cię tak mocno

I tępie inne byty

Bo jesteś tylko moja

Umarł strach i paranoja

 

 

[Gość]

@Dragaz To Twój pierwszy wiersz na forum i domyślam się, że w ogóle w życiu. Albo jeden z pierwszych. To niestety widać jak na dłoni. Podobnie jak to, że powstał nie z chęci pisania wierszy, ale napisania tego jednego, konkretnego - dla pani Magdy. Magdzie z pewnością się spodoba, bo wypłynął z serca, ale warsztatowo jeszcze wiele przed Tobą - o ile oczywiście masz zamiar pisać więcej. Jeśli tak - to nie przejmuj się ewentualną krytyką. Każdy wszak od czegoś zaczynał i nigdy nie było to arcydzieło.