Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zasnucone powietrze


Gość Franek K

Rekomendowane odpowiedzi

Rzekło powietrze raz do człowieka,

wzdychając ciężko przy tym z wyrzutem:

- Czemu w ogóle mnie nie dostrzegasz?

Przez ciebie snuję się wciąż jak strute.

 

Wrzucasz do pieca to, co popadnie,

czy cię nie gryzie przez to sumienie?

Palisz śmieciami, a tak naprawdę

spalić ze wstydu się powinieneś.

 

Ja nie chcę wiele, chodzi mi o to,

aby być wolne od zanieczyszczeń,

oddychać pełną piersią głęboko,

tak chciałobym być rześkie i czyste.

 

Zatroszcz się o mnie, dbaj należycie.

Pamiętaj o tym, że jedno jestem!

Gdy mnie zabraknie, ty także znikniesz,

więc mnie traktuj tak, jak powietrze.

 

W tytule nie ma literówki. To taka kombinacja smutku i snucia się.

 

 

 

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Franek K byle czym się nie pali, zgadzam się, jednak z emisjami to przesada. Niech każdy pilnuje siebie i będzie dobrze. Zresztą OZE wcale nie takie OZE a energię i ciepło skądś trzeba brać. Generalnie wszystko z umiarem prócz spalania śmieci w niewłaściwy sposób, od tego są specjalne spalarnie. 

Fajny wiersz, pobudził mnie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Marek.zak1

 

Dzięki Marku, ale lekko nie jest.

Mateusz się coś ociąga...

@Dag

 

Dzięki Dag. Chwilę to trwa, a w międzyczasie coś zobaczyłem i nie mogłem się powstrzymać...

 

 

@Annie

 

Dzięki Annie, ale nie wyrabiam z serduszkami :/

@Klip

 

No nie przesadzajmy, ale dzięki :)

@dot.

 

Dzięki Dot. Czasem trzeba odpocząć.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...
  • 1 rok później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...